¿Quién puede matar a un niño?

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
¿Quién puede matar a un niño?
Gatunek

horror, dreszczowiec

Rok produkcji

1975

Data premiery

26 kwietnia 1976

Kraj produkcji

Hiszpania

Język

hiszpański, niemiecki

Czas trwania

111 minut

Reżyseria

Narciso Ibáñez Serrador

Scenariusz

Narciso Ibáñez Serrador[a]

Główne role

Lewis Fiander
Prunella Ransome

Muzyka

Waldo de los Ríos

Zdjęcia

José Luis Alcaine

Scenografia

Juan Alonso

Kostiumy

Carmen de la Casa

Montaż

Antonio Ramírez de Loaysa
Juan Serra

Produkcja

Manuel Salvador

Wytwórnia

Penta Films

Dystrybucja

Manuel Salvador

¿Quién puede matar a un niño?hiszpański film grozy z 1976 roku w reżyserii Narcisa Ibáñeza Serradora, oparty na powieści El juego de los niños Juana Joségo Plansa[1].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Film rozpoczyna się zdjęciami dokumentalnymi przedstawiającymi tragedię dzieci w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, w czasie wojny koreańskiej, wojny wietnamskiej i wojny w Nigrze. Ta część filmu jest czarno-biała. Ciąg dalszy jest nakręcony w kolorze.

Na plaży jedno z dzieci bawiących się w morzu znajduje ciało kobiety z poderżniętą szyją. Ciało zostaje zabrane i odwiezione karetką mijaną autobus, w którym podróżuje angielskie małżeństwo – Tom i Evelyn, będąca w ciąży z trzecim dzieckiem. Po dojechaniu do miasteczka Benavis[2] para szuka wolnego miejsca w hotelu, ale nie ma wolnych pokojów. Wynajmują pokój na kwaterze. W miasteczku trwa fiesta. Evelyn chcąc zrobić zdjęcie mężowi, idzie z nim do sklepu, żeby kupić film. W sklepie jest włączony telewizor przedstawiający dokument podobny do tego ze wstępu. Sprzedawca mówi komentując program, że świat jest szalony, a za to szaleństwo najdrożej płacą dzieci śmiercią i głodem.

Na drugi dzień para wynajmuje łódkę i płynie cztery godziny na wyspę Almanzora[2], gdzie zamierzają spędzić piętnaście dni. Po dopłynięciu do portu napotykają grupkę milczących chłopców. Para idzie w głąb miasteczka, które wydaje się opuszczone. W barze wydaje się, że mieszkańcy opuścili miasto w pośpiechu, gdy na włączonym rożnie obracają się zupełnie już spalone kurczaki. Para usiłuje wywołać kogoś, ale nikogo nie ma. Tom parodiując kelnera przynosi do stolika jedzenie i picie. W pewnym momencie zauważa chłopca, który łowił ryby w porcie. Wychodzi do niego na ulicę, ale chłopiec ucieka. Goniąc go mężczyzna wbiega w uliczkę. Chłopca nie ma, ale spostrzega dziewczynę, która zabija laską starszego mężczyznę. Tom przegania ją, ale starcowi nie można już pomóc.

W tym czasie Evelyn pozostaje w barze. W pewnym momencie przychodzi dziewczynka, która nie odpowiada na pytania kobiety. Jedynie mówi, że nazywa się Lourdes. Dziewczynka przytula się i głaszcze kobietę po ciężarnym brzuchu. Nie mówiąc słowa wychodzi z baru. Tymczasem Tom zagląda do kolejnych domów. W pewnym momencie słyszy śmiech dzieci. Idzie za nim i przez uchylone drzwi widzi jak dzieci bawią się w piñatę ciałem zabitego starca. Zamiast pałki używają sierpa. Wraca do baru, nie chce powiedzieć żonie co widział, kluczy. Tom odbiera dzwoniący w barze telefon, ale nie rozumie mówiącej po niemiecku kobiety.

W końcu para trafia do opuszczonego hotelu. Tutaj spotykają przerażonego rybaka, który w końcu mówi im, co się stało. W pewnym momencie dzieci zebrały się grupę i idąc od domu do domu zabijały mieszkańców. Na pytanie dlaczego nikt nie zareagował, odpowiada pytaniem: Kto może zabić dziecko? Ponownie dzwoni telefon od niemieckojęzycznej kobiety. Rybak mówi, że może kobieta jest w centralce telefonicznej na poczcie. Tom biegnie tam, ale kobieta już nie żyje. Wraca do żony i rybaka. Nagle słychać płacz dziewczynki. Przychodzi i mówi, że z ciocią i babcią stało się coś strasznego. Okazuje się, że to córka rybaka, który z nią wychodzi. Para widzi rybaka skręcającego z dziewczynką w boczną uliczkę. Za chwilę słychać krzyk rybaka.

Para decyduje, że trzeba uciekać. W ostatniej chwili udaje im się uciec przed goniącymi ich dziećmi wsiadając do Land Rover Santana 88'' Series III. Jadą na drugą stronę wyspy i trafiają tam na dom rybaka, ale przed nim bawi się czworo dzieci. Decydują się podejść, dopiero gdy widzą wychodzącą z domu kobietę. Mówi im ona, że mąż popłynął w morze i wróci wieczorem, nie ma więc możliwości ucieczki z wyspy. Dzieci kobiety zachowują się całkowicie normalnie. W pewnym momencie pojawiają się dzieci ścigające parę. Podchodzą do dzieci kobiety i bez słowa, niby telepatycznie, dokonują przemiany czwórki dzieci.

Para wsiada do samochodu i kieruje się do portu. Jednak w miasteczku dzieci blokują przejazd. Tom jest zdecydowany przejechać je, ale Evelyn szarpie kierownicę. Para ucieka do pobliskiego komisariatu i chowa się w areszcie. Dzieci usiłują wyważyć drzwi, a jedno z mniejszych dzieci wspina się do okna i mierzy do Evelyn z rewolweru. Nie ma jednak dość siły, by jedną ręką strzelić. Tom słysząc szczęk metalu odwraca się i strzela do dziecka. W tym momencie dzieci odchodzą. W nocy Evelyn budzi się z krzykiem. Mówi, że płód usiłuje ją zabić. Pod wpływem spotkania z Lourdes w barze, płód staje się jednym z tajemniczych dzieci. Evelyn umiera.

Tom wybiega z komisariatu z pistoletem maszynowym w ręku i zabija serią kilkoro z dzieci blokujących uliczkę. Ucieka do portu, ale zanim uruchomi silnik łodzi, dzieci wskakują do niej. Tom uderza je wiosłem W tym momencie nadpływa łodzią straż wybrzeża. Widząc Toma uderzającego dzieci, strzela do niego, który martwy wpada do wody. Strażnicy schodzą na ląd. Któreś z dzieci woła do widzenia. Policjant odwraca się i widzi, jak dzieci wynoszą z łodzi policyjnej broń. Jeden z chłopców strzela do policjantów. Film kończy się, gdy dzieci płyną małymi grupkami z wyspy na ląd. Dziewczynka mówi do chłopca, że tam też są dzieci, które tak chcą się bawić.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

  • Lewis Fiander jako Tom
  • Jesús Nieto jako Tom (głos)
  • Prunella Ransome jako Evelyn
  • Elsa Fábregas jako Evelyn (głos)
  • Luis Ciges jako Enrique Amoros
  • Ángel Ter jako Enrique Amoros (głos)
  • Antonio Iranzo jako rybak
  • Marisa Porcel jako matka na farmie
  • Ana Maria Simón jako matka na farmie (głos)
  • Javier de la Cámara jako przywódca dzieci
  • Maria Druille jako córka rybaka
  • Selica Torcal jako córka rybaka (głos)
  • Irene Guerrero de Luna jako właścicielka kwatery
  • Fabián Conde jako pracownik sklepu fotograficznego
  • Miguel Narros jako strażnik wybrzeża
  • José Moratalla jako recepcjonista w biurze podróży
  • Rafael de Penagos jako agent w biurze podróży

Źródło:[3][4]

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Film został oparty na powieści Juana Joségo Plansa pt. El juego de los niños i zaadaptowany w ciągu czterech dni przez Narcisa Ibáñeza Serradora[potrzebny przypis].

Główną rolę w filmie miał zagrać Anthony Hopkins, ale grał w tym czasie w innym filmie. Początkowo Tom i Evelyn mieli rozmawiać ze sobą po angielsku, aby podkreślić poczucie izolacji i braku komunikacji, którą czują zamknięci na wyspie, gdzie dzieją się dziwne rzeczy. Spowodowałoby to, że większość filmu musiałaby mieć hiszpańskie napisy. Dlatego aktorzy zostali zdubbingowani[2].

Scenę piñaty, do której dzieci używają ciała zabitego mężczyzny, kręcono w dwóch częściach. Osobno kręcono bawiące się dzieci, a osobno sceny z martwym ciałem[potrzebny przypis].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wystąpił pod pseudonimem Luis Peñafiel[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Cine en la Azotea "¿Quien puede matar a un niño? (España, 1976)). Equipo Para. [dostęp 2023-11-13]. (hiszp.).
  2. a b c Noah Benalal, '¿Quién puede matar a un niño?', Cuando Chicho Ibáñez provocó pesadillas a los turistas [online], RTVE.es, 24 kwietnia 2022 [dostęp 2023-11-13] (hiszp.).
  3. ¿quién Puede Matar A Un Niño? - Ficha eldoblaje.com - Doblaje [online], www.eldoblaje.com [dostęp 2023-11-13].
  4. Czy zabiłbyś dziecko (1976) pełna obsada [online], Filmweb [dostęp 2023-11-13] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]