Łącznik zerowy
Łącznik zerowy (ang. null copula lub zero copula[1]) – zjawisko językowe, w którym podmiot połączony jest z orzeczeniem bez jawnego zaznaczenia tej relacji (tak jak np. poprzez użycie łącznika „być” w języku polskim). Innymi słowy, jest to pominięcie czasownika w orzeczeniu imiennym będącym w związku zgody z podmiotem[1].
Łącznik zerowy występuje na przykład w języku rosyjskim w czasie teraźniejszym[2].
Przykładowe zdania z pominiętym łącznikiem w języku rosyjskim (łącznik zerowy oznaczony jest znakiem „Ø”):
- Она́ (Ø) на рабо́те. – Ona (jest) w pracy.
- Я то́же (Ø) студе́нт. – Ja też (jestem) studentem[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Null copula. Yale Grammatical Diversity Project – English in North America. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-23)]. (ang.).
- ↑ a b Sarage 2014 ↓, s. 123.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Japen Sarage. The Zero Copula in Russian and Arabic Sentences as Compared with English. „International Journal on Studies in English Language and Literature (IJSELL)”. 2, s. 119–126, 2014-11. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z adresu 2022-10-23]. (ang.).