Łączność radiowa (wojsko)
Łączność radiowa – łączność organizowana za pomocą radiostacji (nadajników i odbiorników radiowych) pracujących według ściśle określonych zasad, umożliwiająca wymianę informacji między dowódcami i sztabami wszystkich szczebli dowodzenia; sposób wymiany wiadomości za pomocą propagacji fal elektromagnetycznych w kanale radiowym z wykorzystaniem środków radiowych.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Łączność radiową stosuje się od szczebla pododdziału wzwyż. Umożliwia ona przekazywanie rozkazów, zarządzeń, meldunków i różnych sygnałów do kilku dowódców i sztabów. Może być organizowana na kierunkach, w sieciach radiowych lub systemem abonenckim[1].
W zależności od zastosowanej aparatury końcowej rozróżnia się[1]:
- łączność telefoniczną,
- łączność telegraficzną (słuchową i dalekopisową),
- łączność telekopiową i telewizyjną.
Wady łączności radiowej[2]:
- możliwość przechwycenia informacji, prowadzenia dezinformacji i zakłóceń elektronicznych przez przeciwnika,
- możliwość namierzenia pracującej radiostacji,
- zależność łączności od warunków atmosferycznych, ukształtowania terenu, pory dnia i roku, występowania zakłóceń naturalnych i przemysłowych,
- możliwość zakłóceń ze strony własnych środków walki elektronicznej,
- ograniczona liczba częstotliwości roboczych.
Zalety łączności radiowej[3]:
- możliwość organizacji łączności w terenie trudnodostępnym,
- krótki czas jej organizacji,
- możliwość utrzymania łączności z korespondentem, którego miejsce nie jest znane,
- jednoczesne przekazywanie informacji do wielu korespondentów,
- łatwość modyfikacji systemu łączności,
- możliwość utrzymania łączności w ruchu i na postoju,
- możliwość utrzymania łączności z naziemnymi, powietrznymi, nawodnymi i podwodnymi elementami dowodzenia.
Sposoby organizacji łączności radiowej[edytuj | edytuj kod]
Łączność za pomocą środków radiowych organizowana jest[4]:
Sposób organizacji łączności uwzględnia[4]:
- przeznaczenie organizowanego systemu łączności oraz stopień jego ważności,
- specyfikę działań bojowych danego rodzaju wojsk,
- charakter i specyfikę organizacji dowodzenia,
- potrzeby w zakresie wymiany informacji,
- konieczność maskowania przed rozpoznaniem przeciwnika i zabezpieczenia się przed jego celowymi zakłóceniami,
- ilość posiadanych sił i środków.
Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]
Ze względu na wykorzystanie kanałów radiowych i konstrukcję środka radiowego[5]:
- simpleksowa łączność radiową;
- półdupleksowa łączność radiowa,
- dupleksowa łączność radiowa.
Ze względu na fizyczny dostęp do kanału radiowego[5]:
- sieć wolna – typ sieci radiowej, w której korespondenci nie potrzebują zgody na nadawanie od korespondenta pełniącego obowiązki stacji kontrolującej,
- sieć kierowana – typ sieci radiowej, w której istnieje stacja kontrolująca sieć Net Control Station NCS organizacyjnie regulująca dostęp do kanału radiowego; pozostali korespondenci muszą otrzymać zgodę na wykorzystanie kanału radiowego.
Ze względu na moc promieniowanego sygnału[6]:
- środki radiowe małej mocy (promieniowanego sygnału nie jest większa niż 100 W),
- środki radiowe średniej mocy (od 100 W do 1 kW),
- środki radiowe dużej mocy (większa niż 1 kW).
Ze względu na realizowane w systemie łączności usługi:
- łączność foniczna,
- transmisja danych.
Ze względu na rodzaj przesyłanych wiadomości:
- służbowa,
- ćwiczebna,
- operacyjna.
Pojęcia[edytuj | edytuj kod]
- Podstawowe pojęcia związane z łącznością radiową[7]
- Środek radiowy
- sprzęt telekomunikacyjny (radiostacja, radiotelefon, radiolinia, terminal satelitarny) umożliwiając nadawanie lub odbiór fal elektromagnetycznych w celu zapewniania wymiany wiadomości z przydzielonymi częstotliwościami z precyzyjnie określonymi parametrami.
- Nadawanie
- proces przekształcenia sygnału informacyjnego wytworzonego przez źródło wiadomości do postaci fali elektromagnetycznej dogodnej do wypromieniowania i propagacji w kanale radiowym.
- Odbiór
- proces odtworzenia wiadomości z odebranego w postaci fali elektromagnetycznej zniekształconego sygnału oraz dostarczenia wiadomości odbiorcy.
- Korespondencja radiowa
- wymiana wiadomości pomiędzy źródłem a odbiorcą wiadomości.
- Cisza radiowa
- przerwa w nadawaniu, zarządzona na polecenie uprawnionej osoby funkcyjnej, wcześniej zaplanowana lub wprowadzana zgodnie z określoną procedurą.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Laprus (red.) 1979 ↓, s. 204.
- ↑ Górski i Błachut 2021 ↓, s. 128.
- ↑ Górski i Błachut 2021 ↓, s. 128–129.
- ↑ a b Górski i Błachut 2021 ↓, s. 129.
- ↑ a b Górski i Błachut 2021 ↓, s. 143.
- ↑ Górski i Błachut 2021 ↓, s. 143–144.
- ↑ Górski i Błachut 2021 ↓, s. 142.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Górski, Marek Błachut: Łączność w pododdziale ogólnowojskowym. Wrocław: Akademia Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, 2021. ISBN 978-83-66299-47-4.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.