Święta Wola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święta Wola
Святая Воля
Святая Воля
Ilustracja
Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Świętej Woli
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

iwacewicki

Sielsowiet

Święta Wola

Populacja (2009)
• liczba ludności


440[1]

Kod pocztowy

225274

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Święta Wola”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Święta Wola”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Święta Wola”
Ziemia52°32′00″N 25°41′30″E/52,533333 25,691667

Święta Wola[2] (biał. Святая Воля; ros. Святая Воля) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie iwacewickim, w sielsowiecie Święta Wola, przy drodze republikańskiej R6.

Miejscowość obejmuje także dawną wieś Mała Hać[3].

Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawniej miasteczko. Prawa miejskie Świętej Woli nadał 23 listopada 1724 król Polski August II Mocny. W wyniku III rozbioru Rzeczypospolitej znalazła się w Imperium Rosyjskim. W XIX w. położona była w guberni mińskiej, w powiecie pińskim.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie kosowskim/iwacewickim[a]. W czasach carskich i w II Rzeczypospolitej siedziba gminy Święta Wola[5]. Znajdowała się tu wówczas stacja kolejowa linii wąskotorowej IwacewiczeJanów Poleski/Telechany (obecnie nieistniejącej)[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Do 12 grudnia 1920 w powiecie pińskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]