Żebrowiec górski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żebrowiec górski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

selerowce

Rodzina

selerowate

Rodzaj

żebrowiec

Gatunek

żebrowiec górski

Nazwa systematyczna
Pleurospermum austriacum (L.) Hoffm.
Gen. Pl. Umbell. x 1814

Żebrowiec górski (Pleurospermum austriacum (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Występuje w Europie[3]. W Polsce rośnie w Karpatach, Sudetach, pasie wyżyn oraz w północnej części kraju[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Dęta, bruzdowana, naga, o wysokości 100-150 cm[5].
Liście
Trzy-czterokrotnie pierzaste. Odcinki jajowatolancetowate, ząbkowane, delikatnie orzęsione na brzegu, zbiegające po osadce[5].
Kwiaty
Zebrane w liczne, ustawione na jednym poziomie baldachy złożone. Baldachy boczne długoszypułkowe. Pokrywy wcinane. Pokrywki lancetowate, odgięte, o długości szypułki. Płatki korony białe, o długości 3-4 mm[5].
Owoc
Rozłupnia o długości 5-8 mm, krótsza od szypułek[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do lipca. Rośnie w traworoślach na skałach i zboczach oraz w widnych lasach. Liczba chromosomów 2n =22[6]. Gatunek charakterystyczny zespołu wysokogórskich traworośli Bupleuro-Calamagrostietum arundinaceae[7].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-18] (ang.).
  3. Pleurospermum austriacum na Plants of the World. [dostęp 2017-12-18]. (ang.).
  4. Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
  5. a b c d Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
  6. Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  7. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  8. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.