Żmija turecko-irańska

Żmija turecko-irańska
	Montivipera wagneri
	Nilson & Andrén, 1984
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Rodzina	żmijowate
Podrodzina	żmije właściwe
Rodzaj	Montivipera
Gatunek	żmija turecko-irańska
Synonimy
	Vipera wagneri Nilson & Andrén, 1984;
	Vipera wagneri Nilson & Andrén, 1984;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; krytycznie zagrożony
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Żmija turecko-irańska^[4] (Montivipera wagneri) – jadowity gatunek węża z rodziny żmijowatych.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Dorasta maksymalnie do 70-95 cm^[5].

Głowa względnie duża, wydłużona i odróżniająca się od szyi. Pysk zaokrąglony, pokryty małymi łuskami. Oczy w szerokim kontakcie z łuskami nadoczodołowymi. Na szczycie głowy 6-7 łusek międzyoczodołowych. 12-13 podwargowych i 9 nadwargowych. Te drugie oddzielone od oka przez 1-2 rzędy łusek. Nozdrze ulokowane przy pojedynczej łusce nosowej^[5].

Środkowa część ciała posiada 23 rzędy łusek grzbietowch, 2-3 łuski przedbrzuszne, 161-170 brzusznych. Odbytowa pojedyncza^[5].

Wzór składa się z rzadko połączonych plamek i cętek biegnących od tyłu głowy do ogona na szarym tle. Plamki te zabarwione są na jasnobrązowo do żółtobrązowego i pomarańczowego z czarną obwódką. Pojedyncza plamka rozpościera się na 4-8,5 łuski.

Na szczycie głowy znajdują się zwykle 2 czarne wydłużone plamy, tworzące literę V bez miejsca połączenia odcinków. Od kącika oka do kąta ust biegnie czarny prążek^[5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Góry wschodniej Turcji i przyległy północno-zachodni Iran. Lokalizacja typowa: "sąsiedztwo jeziora Urmii" (prowincja Azerbejdżan Zachodni w północno-zachodnim Iranie)^[2].

Siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje na wysokości od 1600 do 1900 metrów n.p.m. na terenach skalistych i trawiastych^[2].

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN klasyfikuje gatunek jako krytycznie zagrożony (critically endangered)^[3]. Oznacza to redukcję liczebności o 50% w ciągu następnych 10 lat lub 3 pokoleń. Gatunek zagrożony jest z powodu łapania tych węży by sprzedawać je jako zwierzęta domowe^[6].

Szacuje się, że całkowita liczebność osobników dojrzałych jest mniejsza niż 2500.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Montivipera wagneri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, vol. 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).
↑ ^a ^b Montivipera wagneri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.
↑ ^a ^b ^c ^d Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.
↑ YakupY. Kaska YakupY. i inni, Montivipera wagneri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-02-13] (ang.).

[itis-1] Montivipera wagneri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[McD99-2] McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, vol. 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).

[iucn-3] Montivipera wagneri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[4] Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.

[Mal03-5] Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.

[6] YakupY. Kaska YakupY. i inni, Montivipera wagneri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-02-13] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]