Życie nie jest łatwe

Życie nie jest łatwe

Una vita difficile

Alberto Sordi w scenie z filmu
Gatunek	komedia
Rok produkcji	1961
Data premiery	22 grudnia 1961
Kraj produkcji	Włochy
Język	włoski niemiecki angielski
Czas trwania	118 min
Reżyseria	Dino Risi
Scenariusz	Rodolfo Sonego
Główne role	Alberto Sordi Lea Massari
Muzyka	Carlo Savina
Zdjęcia	Leonida Barboni
Scenografia	Mario Chiari
Kostiumy	Lucia Mirisola
Montaż	Tatiana Casini
Produkcja	Dino De Laurentiis

Franco Fabrizi i Alberto Sordi w scenie
z filmu

Życie nie jest łatwe (wł. Una vita difficile) – włoski czarno-biały film komediowy z 1961 roku w reżyserii Dino Risiego. Jeden z klasycznych przykładów gatunku zwanego commedia all’italiana.

Film opowiada historię przepełnionego ideami, bezkompromisowego włoskiego dziennikarza, który walczy z nieuczciwością i hipokryzją społeczeństwa. Zdarzenia z życia dziennikarza są wplecione w historię Włoch w końcu II wojny światowej i okresie powojennym, ukazując koniec faszyzmu oraz koniec monarchii (Królestwa Włoch) i ustanowienie republiki (Republiki Włoskiej).

Zdjęcia kręcono w Rzymie, Viareggio w Toskanii i nad Jeziorem Como w Lombardii.

Fabuła

Koniec 1944 roku, niemiecka okupacja Włoch po ich przejściu do obozu aliantów. Niemieccy żołnierze wykonują nocny nalot na włoską tajną drukarnię. Z drukarni ucieka Silvio, rzymski dziennikarz-partyzant. Dociera w okolice Lago di Como w północnych Włoszech, gdzie w wiosce ma otrzymać schronienie. Tam wpada w łapy Niemca, który zamierza go od razu rozstrzelać. W ostatniej chwili życie ratuje mu Elena – piękna córka właścicielki domu, w którym został złapany – zabijając Niemca uderzeniem ciężkiego żelazka. Następnie daje mu schronienie w młynie, gdzie ukrywa się trzy miesiące, w czasie których rozkwita ich romans. Znudzony bezczynnością Silvio, bez pożegnania przyłącza się nocą do wykonującego po sąsiedzku akcję zbrojną oddziału partyzanckiego.

Amerykanie wkraczają do Rzymu i Silvio już oficjalnie kontynuuje pracę dziennikarską w lewicowej gazecie „Il lavoratore”. Po ponad roku służbowo powraca w okolice Lago di Como i telefonuje do Eleny, by spotkać się. Nie dawał jej znaku życia i Elena właśnie zamierza wyjść za mąż, jednak od razu porzuca narzeczonego, mogąc wyjechać z wioski razem z Silviem do Rzymu.

W 1946 roku we Włoszech jest przeprowadzane referendum dotyczące ustroju kraju, a w jego wyniku powstaje Republika Włoska. Tymczasem Silvio i Elena klepią biedę. On zarabia w gazecie grosze i nie mają nawet na jedzenie. Silvio publikuje artykuł o dziesiątkach milionów lirów wywożonych z Włoch za granicę, w związku z czym miliarder proponuje Silviemu wysoką korzyść majątkową za niepublikowanie jego nazwiska. Silvio nie daje się kupić. Doprowadza do publikacji, za którą z kolei miliarderzy doprowadzają do jego skazania na karę 11 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu. W 1948 roku Silvio i Elena biorą cywilny ślub, a tymczasem przez kraj przetacza się rewolucyjna fala mająca związek z Palmiro Togliattim. Silvio opuszcza Elenę, by wziąć udział w rebelii, za co zostaje skazany na karę 15 miesięcy pozbawienia wolności i odwieszenie poprzedniej kary. Ciężarna Elena wraca do rodzinnej wsi, gdzie jej ciąża wywołuje poruszenie. Odbywający w więzieniu karę Silvio staje na czele więziennego buntu, a w tym czasie Elena rodzi syna.

Jest 1953 rok, umiera Stalin. Silvio studiuje, jednak nie udaje mu się zdać egzaminów na uczelni. Ucieka do poznanego w więzieniu właściciela nocnego lokalu, gdzie odnajduje go Elena. Po kłótni rozstają się.

Silvio bezskutecznie próbuje wydać swoją jedyną powieść. Odsyłany, zdesperowany trafia na plan zdjęciowy w Cinecittà, próbując sprzedać swój tekst na adaptację filmową. Jedzie do nadmorskiego kurortu Viareggio, gdzie mieszka jego żona z synem. Okazuje się, że Elena układa sobie życie z innym mężczyzną. Pijany Silvio w nocnym lokalu wywołuje kolejną awanturę.

Mija pewien czas. Odbywa się pogrzeb matki Eleny w jej rodzinnej wsi. Niespodziewanie na uroczystości zjawia się elegancki Silvio, przyjeżdżając ogromnym i drogim amerykańskim samochodem. Okazuje się, że został sekretarzem wpływowego prezesa. Elena ponownie ulega jego urokowi i powraca do niego. Na przyjęciu w domu prezesa pryncypał poniża Silvia, oblewając go przy gościach i Elenie wodą z syfonu. W odwecie Silvio wrzuca go do przydomowego basenu, po czym opuszcza razem z Eleną przyjęcie.

Obsada

• Alberto Sordi – Silvio Magnozzi
• Lea Massari – Elena Pavinato
• Franco Fabrizi – Franco Simonini, dziennikarz i przyjaciel Silvia
• Lina Volonghi – Amalia Pavinato, matka Eleny
• Daniele Vargas – markiz Capperoni
• Claudio Gora – Bracci
• Antonio Centa – Carlo

Linki zewnętrzne

• Una vita difficile w bazie IMDb (ang.)
• Życie nie jest łatwe w bazie Filmweb