(1232) Cortusa
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
10 października 1931 |
| Numer kolejny |
1232 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1931 TF2 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
3,1934 au |
| Mimośród |
0,1252 |
| Peryhelium |
2,7934 au |
| Aphelium |
3,5935 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 259 dni 11 godzin |
| Średnia prędkość |
16,66 km/s |
| Inklinacja |
10,27° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
33,13 km |
| Albedo |
0,13 |
| Jasność absolutna |
10,2m |
(1232) Cortusa (przedtem: (1232) 1931 TF2) – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 259 dni w średniej odległości 3,19 au. Została odkryta 10 października 1931 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa planetoidy pochodzi od łacińskiej nazwy zarzyczki, rośliny z rodziny pierwiosnkowatych.
Pierwsze litery nazw planetoid od numeru 1227 do 1234 (G.eranium, Scabiosa, Tilia, Riceia, Auricula, Cortusa, Kobresia, Elyna) odnoszą się do niemieckiego astronoma Gustawa Stracke (G. Stracke), który obliczył ich orbity, lecz poprosił, by żadna z planetoid nie była nazwana jego nazwiskiem.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (1232) Cortusa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1232) Cortusa w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Diagram orbity (1232) Cortusa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)