615 Dywizja do Zadań Specjalnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
615 Dywizja Specjalna
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

4 lutego 1945

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

gen. mjr rezerwy Gerd-Paul von Bellov

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Poczdam Wehrkreis III,

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Skład

patrz tekst

615 Dywizja do Zadań Specjalnych (615 Dywizja Specjalna) (niem. Division z.b.V. 615) – jedna z dywizji niemieckich z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Sformowana 4 lutego 1945 roku w Poczdamie w celu nadzorowania pomniejszych oddziałów i batalionów alarmowych, tworzonych ad hoc w pasie działania 4 Armii Pancernej Grupy Armii "Środek". W kwietniu 1945 r. miała 7 tys. żołnierzy i oficerów, 30 dział i 50 moździerzy, dużą ilość ciężkiej broni maszynowej, broń ręczną przeciwpancerną.

Udział w walkach[edytuj | edytuj kod]

Dywizja walczyła na froncie wschodnim w składzie Grupy Armii Środek. Początkowo w marcu 1945 r. wchodziła w skład Korpusu Pancernego "Großdeutschland". Obsadzała rubież rzeki Nysy Łużyckiej w lasach Muskauer Forst. Walczyła z oddziałami 2 AWP, w kwietniu 1945 r. brała udział w obronie Zgorzelca (Görlitz) i pod górami Rudawy (Erzgebirge). Stawiała opór w rejonie Drezna. Gdy wojna się kończyła, jej żołnierze trafili do sowieckiej niewoli.

Dowódca[edytuj | edytuj kod]

  • gen. mjr rezerwy Gerd-Paul von Belov (zmarły w niewoli sowieckiej w 1953 r.)

Skład w lutym 1945 roku[edytuj | edytuj kod]

  • 687 Brygada Saperów
  • 93 batalion fortecznych karabinów maszynowych
  • 94 batalion fortecznych karabinów maszynowych
  • 3096 batalion fortecznych karabinów maszynowych
  • 1 batalion 500 pułku marszowego
  • dwa bataliony ozdrowieńców (ogłuchłych i tzw. "żołądkowców")

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Samuel W. Mitcham jr. Niemieckie Siły zbrojne t. 2. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordere de Bataille wyd. Bellona Warszawa 2010; ISBN 978-83-11-11655-9