ANBO-VIII
 Prototyp ANBO-VIII | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor | |
| Typ |
samolot rozpoznawczo-bombowy |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji mieszanej |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
5 września 1939 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik gwiazdowy Bristol Pegasus XVIII |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
13,5 m |
| Długość |
9,5 m |
| Powierzchnia nośna |
28,4 m² |
| Masa | |
| Własna |
2450 kg |
| Startowa |
3700 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
411 km/h |
| Prędkość minimalna |
113 km/h |
| Pułap |
9000 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 stałe i 1 ruchomy km 800 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Karo Aviacija | |
ANBO-VIII – litewski samolot rozpoznawczo-bombowy z końca lat 30. XX wieku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec lat 30. w litewskim lotnictwie wojskowym znajdowało się sporo przestarzałych konstrukcji, w tym użytkowane od 1929 roku lekkie bombowce Ansaldo A.120[1]. Zakup myśliwców Gloster Gladiator na przełomie lat 1937/1938 poważnie uszczuplił budżet sił zbrojnych, co uniemożliwiało dalsze zakupy nowych samolotów za granicą[1]. W rezultacie naczelnik lotnictwa gen. bryg. inż. Antanas Gustaitis podjął decyzję o zaprojektowaniu w kraju lekkiego bombowca, mogącego spełniać też rolę samolotu szturmowego[1]. Prace projektowe zaczęto 5 maja 1938 roku, a na czele zespołu konstrukcyjnego stanął sam Gustaitis[1]. W latach 1938–1939 w Warsztatach Lotniczych w Kownie zbudowano prototyp samolotu ANBO-VIII[a], który wykonał pierwszy lot 5 września 1939 roku[1]. Do 22 listopada prowadzono próby fabryczne i badania techniczne płatowca, co miało na celu wykrycie ewentualnych usterek i niedoskonałości przed rozpoczęciem produkcji seryjnej[3].
Sytuacja polityczno-militarna, w jakiej znalazła się Litwa na przełomie 1939 i 1940 roku, a zwłaszcza wkroczenie wojsk radzieckich na Litwę 15 czerwca 1940 roku spowodowały wstrzymanie przygotowań do wytwarzania ANBO-VIII[4]. W chwili wkroczenia wojsk radzieckich na Litwę (15 czerwca 1940 roku) samolot przypisany był formalnie do Oddziału Zaopatrzenia[5]. Po proklamowaniu Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej prototyp ANBO-VIII został zmagazynowany bądź skasowany[6].
Opis konstrukcji i dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
ANBO-VIII był jednosilnikowym, dwumiejscowym dolnopłatem konstrukcji mieszanej, częściowo krytej duralem, a częściowo płótnem[7]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 13,5 metra, a powierzchnia nośna miała wielkość 28,4 m²[7]. Długość samolotu wynosiła 9,5 metra[7]. Masa własna płatowca wynosiła 2450 kg, zaś masa całkowita (startowa) 3700 kg[7]. Podwozie klasyczne, stałe[7].
Napęd stanowił chłodzony powietrzem 9-cylindrowy silnik gwiazdowy Bristol Pegasus XVIII o mocy 743 kW (1010 KM)[7]. Prędkość maksymalna wynosiła 411 km/h, zaś prędkość minimalna 113 km/h[7]. Maszyna osiągała pułap 9000 metrów[7].
Samolot był uzbrojony w cztery stałe karabiny maszynowe zamontowane w skrzydłach i ruchomy karabin maszynowy strzelca pokładowego[7]. Maszyna mogła też przenosić 800 kg bomb: 600 kg w komorze bombowej i po 100 kg pod skrzydłami[7].
Podobne konstrukcje[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Rezmer 1999 ↓, s. 240.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 156.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 240-241.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 202.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 260.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 260-263.
- ↑ a b c d e f g h i j Rezmer 1999 ↓, s. 242.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waldemar Rezmer: Litewskie lotnictwo wojskowe 1919–1940. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1999. ISBN 83-231-1096-4.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sylwetka samolotu ANBO-VIII w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2023-06-26]. (ros.).
- Film z oblotu ANBO-VIII w serwisie YouTube.
