Klon hyrkański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Acer hyrcanum)
Klon hyrkański
ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mydleńcowce

Rodzina

mydleńcowate

Rodzaj

klon

Gatunek

klon hyrkański

Nazwa systematyczna
Acer hyrcanum Fisch.& C.A.Mey.
Index Seminum (LE) 4: 31 1838[3]
Synonimy
  • Acer amaliae Orph. ex Boiss.
  • Acer hyrcanum var. paradoxum Bornm. & Sint.
  • Acer italum var. hyrcanum (Fisch. & C.A.Mey.) Pax
  • Acer italum subsp. hyrcanum (Fisch. & C.A.Mey.) Pax
  • Acer italum var. serbicum Pax
  • Acer italum f. serbicum (Pax) Schwer.
  • Acer monspessulanum var. lycicum Bornm.
  • Acer opalus subsp. hyrcanum (Fisch. & C.A.Mey.) A.E.Murray
  • Acer opalus var. paradoxum (Bornm. & Sint.) A.E.Murray[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Klon hyrkański (Acer hyrcanum Fisch.& C.A.Mey.) – gatunek drzew z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). W obrębie rodzaju klasyfikowany do sekcji Acer[5]. Występuje naturalnie w Bałkanach oraz Turcji, Libanie i wschodnim Iranie. Sprowadzony do Europy Zachodniej w 1865[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Pokrój rozłożysty. Drzewo dorasta do 10 m wysokości i 6 m szerokości korony[7]. Bardzo często posiada kilka pni. Ma gładką i ciemną brązowo-pomarańczową korę. Gałęzie mają jasnobrązową barwę[6].
Liście
Liście są podobne do klonu włoskiego, ale są bardziej głęboko klapowane. Mają 10 cm długości[8]. Są 5-klapowe (niekiedy 3-klapowe). Ma płytkie ząbki. Od góry mają kolor zielony, natomiast od spodu niebiesko-zielony. Jesienią przebarwiają się na żółto[6].
Kwiaty
Zebrane w krótkie kwiatostany. Mają zielonożółtą barwę[6].
Owoce
Owocami są orzeszki. Mają długość 2,5 cm. Skrzydełka są prawie równoległe. Są zielone i błyszczące[6].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Występuje od 6A do 8B strefy mrozoodporności. Preferuje glebę suchą lub świeżą. Może rosnąć w glebie od żyznej do przeciętnej. Gleba ciężka lub rozluźniona. Może rosnąć zarówno w cieniu, jak i na pełnym nasłonecznieniu[7]. Gleba od kwaśnej do obojętnej (5,6 – 6,5 Ph)[9]. Kwitnie w kwietniu[10].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

W obrębie tego gatunku oprócz podgatunku nominatywnego wyróżniono także 6 podgatunków[3]:

  • Acer hyrcanum subsp. intermedium (Pančić) Palam.
  • Acer hyrcanum subsp. keckianum (Asch. & Sint. ex Pax) Yalt.
  • Acer hyrcanum subsp. reginae-amaliae (Orph. ex Boiss.) E.Murray
  • Acer hyrcanum subsp. sphaerocaryum Yalt.
  • Acer hyrcanum subsp. stevenii (Pojark.) E.Murray
  • Acer hyrcanum subsp. tauricolum (Boiss. & Balansa) Yalt.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-05] (ang.).
  3. a b c Acer hyrcanum Fisch. & C.A.Mey.. The Plant List. [dostęp 2015-08-29]. (ang.).
  4. Acer hyrcanum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Taxon: Acer hyrcanum. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2015-08-29]. (ang.).
  6. a b c d e Acer hyrcanum. Tous les érables. [dostęp 2015-08-29]. (fr.).
  7. a b Acer hyrcanum. Internetowa Baza Roślin Ozdobnych. [dostęp 2015-08-29]. (pol.).
  8. Acer hyrcanum. The trees and shrubs. [dostęp 2015-08-29]. (ang.).
  9. Acer hyrcanum. Dave's Garden. [dostęp 2015-08-29]. (ang.).
  10. Acer hyrcanum. esveld.nl. [dostęp 2015-08-29]. (ang.).