Adam Pieńkowski

Adam Pieńkowski
	; Adam Pieńkowski (<1934)
	podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	21 grudnia 1892 ; Godlewo Wielkie
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adam Pieńkowski (ur. 21 grudnia 1892 w Godlewie, zm. ?) – podpułkownik geograf Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 21 grudnia 1892 w Godlewie, pow. ostrowskim, jako syn Napoleona Ludwika i Petroneli Ewy z d. Jerzykiewicz^[1]^[2].

18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 2. lokatą w korpusie oficerów geografów^[3]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 1. lokatą w korpusie oficerów geografów^[4].

W latach 1928–1939 służył w Wojskowym Instytucie Geograficznym w Warszawie na stanowisku pełniącego obowiązki szefa Wydziału IV Opisowego^[5]^[6].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Adam Pieńkowski, Prusy Wschodnie. Szkic wojskowo-geograficzny i statystyczny, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1930.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6829 (10 maja 1922)^[7]
Krzyż Walecznych (trzykrotnie)^[8]^[9]
Złoty Krzyż Zasługi (25 maja 1939)^[10]^[4]
Medal Niepodległości (25 stycznia 1933)^[11]
Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)^[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-09-26] .
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 50.
↑ ^a ^b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 326.
↑ Kolekcja VM ↓, s. 2.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 495.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 22 czerwca 1922 roku, s. 458.
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 818.
↑ Kolekcja VM ↓, s. 3.
↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
↑ M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Adam Pieńkowski. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.41-3169 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-05].
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

[CITEREFKolekcja_VMs._1-1] Kolekcja VM ↓, s. 1.

[2] Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-09-26] .

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_5_z_21_lutego_1928_roku,_s._50-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 50.

[CITEREFRybkaStepan2006326-4] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 326.

[CITEREFKolekcja_VMs._2-5] Kolekcja VM ↓, s. 2.

[CITEREFRybkaStepan2006495-6] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 495.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_17_z_22_czerwca_1922_roku,_s._458-7] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 22 czerwca 1922 roku, s. 458.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928818-8] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 818.

[CITEREFKolekcja_VMs._3-9] Kolekcja VM ↓, s. 3.

[10] M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[11] M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]