Adamowicze (rejon grodzieński)
53°41′29″N 23°43′33″E/53,691389 23,725833 Kościół Wniebowzięcia NMP | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 15 |
| Tablice rejestracyjne |
4 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°41′29″N 23°43′33″E/53,691389 23,725833
| |
Adamowicze (biał. Адамавічы[1]) – wieś na Białorusi, położona w obwodzie grodzieńskim w rejonie grodzieńskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka pochodzi z 1559 z pomiary włócznej, w której wymieniono wieś Duże Adamowicze. Była to wieś królewska w ekonomii grodzieńskiej należąca do parafii w Grodnie. W pobliżu istniała wieś Małe Adamowicze, która należała do majątku zamkowego. W 1560 w Wielkich Adamowiczach znajdowało się jedynie pięć zagród, ich właścicielami byli Stanisław Adamowicz, Miśko Adamowicz, Paweł Narkowicz, Ermak, Miśko i Janko Panasowicz oraz Bogdan Naumowicz. W XIX wieku obie wsie połączyły się w jedną noszącą nazwę Adamowicze, należącą do wójtostwa w Łabnie, w powiecie augustowskim. W 1855 w Adamowiczach został wybudowany Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny[2]. W 1880 wieś liczyła 295 mieszkańców i 37 gospodarstw.
Do 1939 w gminie Łabno w powiecie augustowskim. Pod okupacją (Bezirk Bialystok) istniała gmina Adamowicze.
Na miejscowym cmentarzu znajduje się grób nieznanego żołnierza Wojska Polskiego, zabitego przez Sowietów we wrześniu 1939 roku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9
- ↑ Anton Szydłouski "Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Adamowiczach", Słowo Życia 25 grudnia 2010
- ↑ W hołdzie Obrońcom Grodna we wrześniu 1939 (FOTOREPORTAŻ) [online], Związek Polaków na Białorusi, 20 września 2020 [dostęp 2020-11-17] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adamowicze (rejon grodzieński), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 22.