Aero Ae-04
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor |
Antonín Vlasák i Antonín Husník |
| Typ |
samolot myśliwski |
| Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1921 |
| Lata produkcji |
1921 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik rzędowy BMW IIIa |
| Moc |
185 KM (138 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
7,7 m |
| Długość |
5,6 m |
| Wysokość |
2,7 m |
| Powierzchnia nośna |
14,6 m² |
| Masa | |
| Własna |
670 kg |
| Startowa |
900 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
225 km/h |
| Prędkość przelotowa |
185 km/h |
| Pułap |
6000 m |
| Długotrwałość lotu |
1 godz. |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm | |
| Użytkownicy | |
 Czechosłowacja
| |
| Rzuty | |
| |
Aero Ae-04 – czechosłowacki samolot myśliwski z okresu międzywojennego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1921 roku po udanej konstrukcji samolotu myśliwskiego Aero Ae-02 w wytwórni Aero továrna letadel konstruktorzy A. Vlasak i A. Husnik opracowali kolejny samolot myśliwski oznaczony jako Aero Ae-04. Jeszcze w tym samym roku zbudowano jego prototyp.
Samolot został oblatany w 1921 roku. W tym roku samolot uczestniczył II Międzynarodowej Wystawie Lotniczej w Pradze, gdzie pilotowany przez Rudolfa Polaneckýego ustanowił rekord Czechosłowacji w wysokości lotu osiągając pułap 6361 m.
Pomimo tego, że spełniał on wszystkie warunki dla ówczesnych samolotów myśliwskich, nie podjęto jego produkcji seryjnej, natomiast stał się podstawą do budowanego już seryjnie samolotu myśliwskiego Aero A.18.
Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Samolot Aero Ae-04 był używany tylko do testów w locie oraz występów na pokazach i konkursach lotniczych, w tym czasie pilotował go pilot fabryczny Rudolf Polanecký.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Samolot myśliwski Aero Ae-04 był dwupłatem o konstrukcji mieszanej, kadłub był konstrukcji metalowej, natomiast skrzydła drewnianej. Kadłub mieścił odkrytą kabinę pilota, a przed nią umieszczono silnik. Napęd stanowił silnik rzędowy BMW IIIa, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą. Podwozie klasyczne, stałe.
Uzbrojenie stanowiły 2 synchronizowane karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm umieszczone nad silnikiem po obu stronach kabiny.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Václav Němeček: Československá letadla (1918-1945). Praga: Naše vojsko, 1983, s. 64, 248-249. (cz.).
- William Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters. London: Salamander Book, 2001, s. 10. ISBN 978-0-86288-220-4. (ang.).