Agnieszczyn
Artykuł |
50°23'05"N 17°54'52"E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
50°26'N, 17°54'E |
- błąd |
19637 m |
Odległość |
4 m |
zniesiona osada | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
SIMC |
0497271[1] |
Położenie na mapie gminy Krapkowice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krapkowickiego | |
50°23′05″N 17°54′52″E/50,384722 17,914444 |
Agnieszczyn (niem. Agnesenhof) – dawna osada w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie krapkowickim, w gminie Krapkowice[1]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Znajduje się na pograniczu powiatów prudnickiego i krapkowickiego, sołectw Kórnica, Nowe Kotkowice i Rozkochów[2].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Niemiecką nazwą folwarku było Agnesenhof[2]. 1 października 1948 r. nadano miejscowości, wówczas administracyjnie związanej z Kórnicą i należącej do powiatu prudnickiego, polską nazwę Agnieszczyn[3]. Nazwę zniesiono 1 stycznia 2021 r[4]. Wśród lokalnej ludności funkcjonuje nazwa Agnyszów[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Gospodarstwo Agnieszczyn zostało wzniesione przez ród Seherr-Thossów z Dobrej. Miało ono zostać zbudowane przez Ernsta von Seherr-Thoss na cześć swojej żony baronowej Agnes Leopoldine Kasimiere von Loen (1783–1832). Było otoczone ziemią uprawną i ogrodami oraz 39 morgami łąk. Na początku XIX wieku w folwarku hodowano: 34 konie, 91 byków, 3200 owiec i 8 świń. Do majątku należał młyn. Agnieszczów zamieszkany był przez robotników najemnych i ich rodziny[2].
5 marca 1934 Agnieszczyn został kupiony przez Hansa von Oppersdorff z Głogówka. W 1939 majorat Głogówka sprzedał Agnieszczyn parafii w Głogówku za 3000 marek, a wybrane parcele i ziemie oddał w dzierżawę lub na własność gospodarzom z Nowych Kotkowic[2].
W spisie gromad i miejscowości w powiecie prudnickim na dzień 1 stycznia 1953 wymieniono Agnieszczyn jako przysiółek Kórnicy pod nazwą Agnieszów[5]. Współczesnym właścicielem zabudowań Agnieszczyna jest Stadnina Koni w Mosznej. Część zabudowań zajmują zwierzęta hodowlane[2].
Bezpieczeństwo[edytuj | edytuj kod]
Do 1998 bezpieczeństwo pożarowe w Agnieszczynie było nadzorowane przez Komendę Rejonową PSP w Prudniku[6].
Miejscowość jest pod opieką dzielnicowego rejonu służbowego nr 6 Komendy Powiatowej Policji w Krapkowicach[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Poz. 200, tom 2, s. 6, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2013-04-09].
- ↑ a b c d e f Henryka Młynarska , Agnyszów – folwark Seherr-Thossów, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 1 (1664), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 stycznia 2023, s. 21, ISSN 1231-904X .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692).
- ↑ (Dz.U. z 2020 r. poz. 2426) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 grudnia 2020 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych
- ↑ 11. Powiat Prudnicki (siedziba m. Prudnik), „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu”, 6, Opole: Prezydium WRN, 20 maja 1953, s. 40 .
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 581.
- ↑ Komenda Powiatowa Policji w Krapkowicach [online], krapkowice.policja.gov.pl [dostęp 2024-02-24] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.