Alberto Caprioli

Alberto Caprioli
Data i miejsce urodzenia	16 listopada 1956 ; Bolonia
Pochodzenie	włoskie
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor, dyrygent, pisarz
	Strona internetowa

Alberto Caprioli (ur. 16 listopada 1956 w Bolonii^[1]^[2]) – włoski kompozytor, dyrygent i pisarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest synem profesora matematyki^[1]. Studiował w konserwatorium w Padwie kompozycję u Franco Margoli i Camillo Togniego oraz dyrygenturę u Piero Guarino^[1]^[2]. Kształcił się także pod kierunkiem Tito Gottiego w Bolonii i Kiriłła Kondraszyna w Hilversum^[1]. W latach 1979–1983 studiował dyrygenturę u Otmara Suitnera i Friedricha Cerhy w Konserwatorium Wiedeńskim^[1]. W latach 1986–1988 odbył uzupełniające studia w zakresie kompozycji pod kierunkiem Pierre’a Schaeffera w Mozarteum w Salzburgu^[1]. Uzyskał również doktorat w zakresie nauk humanistycznych na Uniwersytecie Bolońskim^[1].

W 1980 roku otrzymał posadę wykładowcy dyrygentury na Uniwersytecie Bolońskim^[1]. Od 1990 roku uczestniczył w pracach nad krytyczną edycją dzieł Bruno Maderny^[1]. W 1992 roku założył w Bolonii studio nowej muzyki Progetto Esperia^[1]. Opublikował prace poświęcone m.in. R. Schumannowi, F. Hölderlinowi, L. Nono i P. Boulezowi^[1].

Tworzy głównie utwory kameralne^[2]. W swojej twórczości wykorzystuje nowoczesne środki techniczne takie jak live electronics i muzyka z taśmy^[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych^[1])

Utwory kameralne

Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę (1984)
del celeste confine na kwartet smyczkowy (1985)
Serenata per Francesca na 6 wykonawców (1985)
A la dolce ombra na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1985)
Dialogue na kontrabas i 2 kwartety smyczkowe (1986)
Symphoniae I/II na skrzypce (1988)
Due notturni d’obliò na zespół kameralny (1988)
...il vostro pianto aurora o luna na flet, klarnet, róg, gitarę i wibrafon (1988)
Intermedio I na amplifikowany flet i live electronics (1989)
Vor dem singenden Odem (alla memoria di Luigi Nono) na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę i gitarę (1990, zrewid. 1992)
„John Cage”–Variations na flet basowy, klarnet basowy, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1991)
À quinze ans na wiolonczelę (1991)
Anges na flet altowy, altówkę i harfę (1993)
Folâtre (Notturno di rosa) na 2 gitary (1993)
Evaernesto na flet, klarnet i zespół kameralny (1995)
Elegia per Carlo Michelstaedter na obój i instrumenty (1998)
Era na saksofon altowy i kwintet dęty blaszany (1999)

Utwory fortepianowe

Elegia (1974)
Sette frammenti dal diario (1974)
Les adieux de vent (1974)
Per lo dolce silentio de la notte na fortepian i taśmę (1987)

Utwory wokalno-instrumentalne

Abendlied (omaggio a Gustav Mahler) na sopran i orkiestrę (1977)
Sonetti di Shakespeare na głos i zespół kameralny (1983)
Sette frammenti dal Kyrie per Dino Campana na solistów, chór i orkiestrę (1991)
L’ascesa degli angeli ribelli na głos i instrumenty (1994)
Dittico baciato na chór i orkiestrę (1994)
Canto na recytatora i orkiestrę (1998)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 568. ISBN 0-02-865526-5.
↑ ^a ^b ^c Alberto Caprioli. W: Bogusław Schaeffer: Kompozytorzy XX wieku. T. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1990, s. 240–242. ISBN 83-08-01859-9.

[baker-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 568. ISBN 0-02-865526-5.

[schaeffer-2] Alberto Caprioli. W: Bogusław Schaeffer: Kompozytorzy XX wieku. T. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1990, s. 240–242. ISBN 83-08-01859-9.

[1]

[2]