Aleksander Mohuczy

Aleksander Mohuczy
	komandor porucznik
Data i miejsce urodzenia	12 września 1896 ; Wytiegra
Data i miejsce śmierci	17 maja 1962 ; Gniew
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Marynarka Wojenna (II RP); Marynarka Wojenna (PRL)
Jednostki	Dywizjon Okrętów Podwodnych (II RP); Dywizjon Okrętów Podwodnych (PRL)
Stanowiska	dowódca dywizjonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania wrześniowa;
	Odznaczenia

Aleksander Mohuczy (ur. 31 sierpnia^?/12 września 1896 w Wytiegrze, zm. 17 maja 1962 w Gniewie) – komandor porucznik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 września 1896 w Wytiegrze^[1]. W 1929 wykładowca w polskiej szkole okrętów podwodnych w Tulonie, pierwszy dowódca ORP Wilk, członek komisji nadzoru budowy ORP Ryś^[2]. W okresie od 6 lipca 1936 do 2 października 1939 dowodził Dywizjonem Okrętów Podwodnych Marynarki Wojennej. Autor kontrowersyjnego planu użycia okrętów podwodnych w wojnie obronnej Polski w 1939 roku^[3] i dowodzący działaniami polskich jednostek tej klasy. Po kapitulacji, od 2 października 1939 do końca wojny, pozostawał jeńcem niemieckich obozów jenieckich. Po wyzwoleniu z niewoli, organizował polską administrację w Zgorzelcu. Od 15 grudnia 1945 do 28 lutego 1947 był dowódcą Dywizjonu Okrętów Podwodnych pod kontrolą radziecką. Z końcem sierpnia 1949 przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł 17 maja 1962 w Gniewie i pochowany został na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 71-25-16)^[4].

↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-12-29] .
↑ Gdy zabrakło rozsądku i logicznego myślenia. W: Mariusz Borowiak: Plamy na banderze. Warszawa: Alma-Press, 2008, s. 302–309. ISBN 978-83-7020-370-2.
↑ Andrzej Makowski. Dywizjon okrętów podwodnych Polskiej Marynarki Wojennej w kampanii wrześniowej. Ocena operacyjno-taktycznego użycia. „Studia z Dziejów Polskiej Historiografii Wojskowej”. 13, 2012. Wydawnictwo Instytutu Historii UAM w Poznaniu. ISSN 1234-2041. (pol.).
↑ https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=86470&inni=0&cinki=1 [dostęp 2020-06-03]
↑ M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi w służbie wojskowej”.
↑ Sveriges statskalender, 1940. Bihang, s. 63.

Hanna Majewska: Wspomnienie o Aleksandrze Mohuczym. [dostęp 2013-07-06]. (pol.).