Alexander Tietze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexander Tietze
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1864
Lubrza

Data i miejsce śmierci

19 marca 1927
Wrocław

profesor nauk medycznych
Specjalność: chirurgia
Alma Mater

Königliche Universität Breslau

Habilitacja

1894

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Alexander Tietze (ur. 6 lutego 1864 w Lubrzy, zm. 19 marca 1927 we Wrocławiu) – niemiecki chirurg.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Liebenau, Neumark (obecnie Lubrza). Studiował na Uniwersytecie we Wrocławiu, studia ukończył w 1887 roku. Od 1888 do 1895 był asystentem najpierw Hermanna Fischera, potem Jana Mikulicza-Radeckiego w Klinice Chirurgicznej we Wrocławiu. W 1894 przedstawił rozprawę habilitacyjną Klinische und expermientelle Beiträge zur Lehre von Darmincarceration. W 1896 został ordynatorem szpitala Wszystkich Świętych, a w 1905 roku prymariuszem. W latach 1914–1920 był członkiem Rady Miejskiej Wrocławia. Zmarł na grypę 19 marca 1927.

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

W 1912 roku razem z Otfriedem Foersterem w Szpitalu Żydowskim we Wrocławiu przeprowadził zabieg przecięcia tylnych korzeni rdzenia kręgowego u chorego z porażeniem spastycznym (znany później jako operacja Foerstera). W 1927 roku wydał ceniony podręcznik chirurgii. Opisał też zespół objawów, znany dziś jako zespół Tietzego[1].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Untersuchungen über das Blut des Fötus. Breslau, 1887
  • Beobachtungen an einem Falle von multiplem Melanosarcom mit Melanurie, 1893
  • Die intrakraniellen Verletzungen der Gehirnnerven (Neue deutsche Chirurgie, Band 18), Stuttgart: F. Enke, 1916
  • Ein Fall von akuter infektiöser Osteomyelitis des Schädels nach Starkstromverbrennung
  • Dringliche Operationen (Neue Deutsche Chirurgie, Band 32), Stuttgart: F. Enke, 1924
  • Tietze A, Reichl. Die Chirurgie des Mastdarmes und des Afters. W: Martin Kirschner, Otto Nordmann: Die Chirurgie Band 5. Berlin-Wien: Urban & Schwarzenberg.
  • Über eine eigenartige Häufung von Fällen mit Dystrophie der Rippenknorpel. Berliner klinische Wochenschrift 58, ss. 829-831, 1921

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tietze A. Über eine eigenartige Häufung von Fällen mit Dystrophie der Rippenknorpel. Berliner klinische Wochenschrift 58, ss. 829-831, 1921

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Waldemar Kozuschek: Jan Mikulicz-Radecki 1850-1905 : współtwórca nowoczesnej chirurgii. Wrocław: Wydaw. Uniwersytetu Wrocławskiego, 2003, s. 148–151. ISBN 83-229-2421-6.
  • Isidor Fischer: Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte der letzten fünfzig Jahre. Band 2. München-Berlin: Urban & Schwarzenberg, 1962.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]