Amandi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amandi
Ilustracja
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Amando, Amend, Amandus

Pierwsza wzmianka

1566

Amandi (Amando, Amend, Amandus[1]) – polski herb szlachecki, z nobilitacji.

Blazonowanie[edytuj | edytuj kod]

Tarcza dzielona w pas. W polu górnym, srebrnym pół lwa koronowanego, złotego, trzymającego serce płonące czerwone[2]. W polu dolnym, czerwonym trzy belki srebrne. Klejnot: godło z górnego pola. Labry: czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany Jerzemu Amando wraz z braćmi 13 lutego 1566 r[3].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Amandi - Amando - Amend.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001. ISBN 83-7181-217-5. str. 8
  2. Złoty lew w srebrnym polu nie spełnia zasady alternacji.
  3. Barbara Trelińska: Album armorum nobilium Regni Poloniae XV-XVIII saec.. Lublin: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, 2001. ISBN 83-227-1715-6. str. 152

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.