Amelia Moszczyńska
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
uczestniczka powstania styczniowego |
Amelia Moszczyńska (ur. 1843 w Żytowie[1], zm. po 1921) – uczestniczka powstania styczniowego[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie powstania styczniowego w Czarnocinku wraz z Kocięcką i Anielą Radzicką zorganizowała koło pomocy powstańcom działającym w Mławskiem. Brała udział w bitwach pod Wolą Żurawską i Rydzewem, pomagając rannym. Została aresztowana w Ciechanowie, a następnie osadzona w twierdzy w Modlinie. Po miesiącu została zwolniona. Ponownie aresztowano ją pod Gradzanowem. Sąd polowy skazał ją na 6 lat katorgi. Została zesłana do Irkucka. Po 4 latach zwolniono ją i pozwolono osiedlić się Czycie (Zabajkale). Mieszkała tam 40 lat[1].
W 1921 była trzecią w kolejności najstarszą weteranką powstania styczniowego w Polsce[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jerzy Maliszewski, Powstanie styczniowe. Notatki biograficzne uczestników z oryginalnemi ilustracjami, Warszawa, 1932, s. 99–100 [dostęp 2023-03-21].
- ↑ Jolanta Załęczny, Weteranki Powstania Styczniowego wobec rzeczywistości odradzającej się Rzeczypospolitej, „Niepodległość i Pamięć”, 21 (3–4 (47–48)), 2014, s. 49–64.
- ↑ Sędziwi weterani, „Głos Polski. Dziennik polityczny, społeczny i literacki” (100), 1921, s. 5.