Anatolij Wołkau

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Anatol Wołkau)
Anatolij Wołkau
Анатоль Волкаў
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Jahorawicz Wołkau

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1931
Nyżnij Rohaczyk↗

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII i XIII kadencji
(do 19 września 1991 – Rady Najwyższej Białoruskiej SRR)
Okres

od 16 maja 1990
do 9 stycznia 2000
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

Białoruska Partia Ekologiczna, bez frakcji (XIII kadencja)

Następca

wybory nie odbyły się

Anatolij Jahorawicz Wołkau (biał. Анатолій Ягоравіч Волкаў[a], ros. Анатолий Егорович Волков, Anatolij Jegorowicz Wołkow; ur. 25 maja 1931 w Nyżnim Rohaczyku) – białoruski polityk; w latach 1990–2000 deputowany do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR/Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII i XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I kadencji; doktor nauk rolniczych (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 maja 1931 roku we wsi Nyżnij Rohaczyk, w rejonie werchnorohaczyckim obwodu chersońskiego Ukraińskiej SRR, ZSRR. W 1959 roku ukończył Białoruską Państwową Akademię Gospodarstwa Wiejskiego. Uzyskał stopień doktora nauk rolniczych (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego)[1].

W latach 1954–1959 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Horodyszczańskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego w obwodzie brzeskim. W latach 1966–1992 pracował jako starszy pracownik naukowy, kierownik laboratorium w Białoruskim Naukowo-Badawczym Instytucie Melioracji i Gospodarki Wodnej. W latach 1993–1997 był dyrektorem Pińskiego Centrum Radiacyjno-Diagnostycznego i Zdrowotnego. Od 1997 roku pełnił funkcję dyrektora Pińskiego Dziecięcego Centrum Rehabilitacyjno-Zdrowotnego[1]. W 1995 roku był członkiem Białoruskiej Partii Ekologicznej[2].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

16 maja 1990 roku został deputowanym ludowym do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR XII kadencji (od 19 września 1991 roku – Rady Najwyższej Republiki Białorusi)[3]. W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej XIII kadencji z Pińskiego-Wschodniego Okręgu Wyborczego Nr 30. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[2], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Katastrofy Czarnobylskiej[5]. Nie należał do żadnej z frakcji parlamentarnych. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Tureckiej[6]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[7]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji ds. Katastrofy w Czarnobylu, Ekologii i Eksploatacji Przyrody[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej formalnie zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów I kadencji zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Anatolij Wołkau jest żonaty[1].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W niektórych białoruskojęzycznych źródłach występuje też jako Анатоль Ягоравіч Волкаў, Anatol Jahorawicz Wołkau.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Kto… ↓, s. 285
  2. ↑ a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
  3. ↑ Н. Дементей: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 16 мая 1990 г. №5-XII. pravo.levonevsky.org, 1990-05-16. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)]. (ros.).
  4. ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  5. ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №29-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2020-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-31)]. (ros.).
  6. ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
  7. ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anatolij_Wołkau&oldid=64534456”