Andrew Mynarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrew Charles Mynarski
Andy
Ilustracja
popiersie A. Mynarskiego
(Valiants Memorial w Ottawie)
Pilot Officer Pilot Officer
Data i miejsce urodzenia

14 października 1916
Winnipeg, Kanada

Data i miejsce śmierci

13 czerwca 1944
okolice Cambrai, Francja

Przebieg służby
Lata służby

1940–1944

Siły zbrojne

RCAF RCAF

Jednostki

419 Dywizjon RCAF

Stanowiska

strzelec pokładowy

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Wiktorii (Wielka Brytania)

Andrew Charles Mynarski (ur. 14 października 1916 w Winnipeg, zm. 13 czerwca 1944 w okolicach Cambrai) – Kanadyjczyk polskiego pochodzenia, Pilot Officer RCAF podczas II wojny światowej. Strzelec pokładowy (górna wieżyczka) bombowca Lancaster KB-726 VR-A, odznaczony Krzyżem Victorii – najwyższym odznaczeniem wojennym Imperium brytyjskiego przyznawanym m.in. żołnierzom Sił Zbrojnych Wspólnoty Brytyjskiej[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Andrew Mynarski urodził się w Winnipeg (Manitoba, Kanada) w rodzinie polskich emigrantów. Miał dwóch braci i trzy siostry. Uczęszczał do szkoły podstawowej im. Króla Edwarda i Isaaca Newtona, a następnie do St. John's Technical School. Po śmierci ojca, mając 16 lat, rozpoczął pracę w sklepie kuśnierskim, w którym pracował 4 lata. Następnie budował meble i modele samolotów w piwnicznym warsztacie[1].

W listopadzie 1941 roku (w czasie II wojny światowej) wstąpił do Królewskich Kanadyjskich Sił Lotniczych (RCAF). Szkolenie na strzelca bombowca odbył w Calgary, Edmonton (Alberta), a także w McDonald (Manitoba). W grudniu 1942 roku został wysłany do Europy. Służbę rozpoczął w Anglii, gdzie w październiku 1943 roku został przydzielony do 9. Dywizjonu RCAF. W marcu 1944 roku otrzymał przydział do 419. Dywizjonu RCAF, w którym objął stanowisko górnego strzelca bombowca Lancaster. Dzień przed inwazją w Normandii, 5 czerwca 1944 roku, załoga Mynarskiego otrzymała nowy, wyprodukowany w Kanadzie, bombowiec Lancaster Mk-X z numerem bocznym KB-726 VR-A. 11 czerwca 1944 Mynarski awansował otrzymując stopień Pilot Officer[1].

Podczas realizacji zadania, którego celem było zbombardowanie terenów kolejowych w Cambrai we Francji, w nocy z 12 na 13 czerwca 1944 roku, bombowiec został zestrzelony przez niemiecki myśliwiec Ju-88. Andrew Mynarski zmarł 13 czerwca w wyniku poparzeń po próbie uratowania z płonącego samolotu, kolegi z załogi: strzelca ogonowego, Pata Brophy'ego[1][2]. Na wniosek dowódcy bombowca, Arta de Breyne, Dowództwo Kanadyjskich (RCAF) i Brytyjskich Sił Powietrznych (RAF) zdecydowało o przyznaniu Andrew Mynarskiemu Krzyża Victorii[1] (11 października 1946[2]). 12 grudnia 1946 roku odznaczenie zostało wręczone matce, Stanislawie Mynarskiej przez gubernatora prowincji Manitoba, J.A. McWilliamsa[1].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 1973 roku Mynarski został wpisany na listę Canadian Aviation Hall of Fame. Ponadto jego imieniem nazwano park w Winnipeg[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1946: Krzyż Wiktorii – pośmiertnie[1][2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h ANDREW MYNARSKI, 1916-1944. zurakowskiavroarrow.weebly.com. [dostęp 2016-07-06].
  2. a b c d John „J-Cat” Griffith: Andrew Charles Mynarski. [dostęp 2010-07-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]