Andrzej Marcinkowski

Andrzej Marcinkowski
Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1929 ; Poznań
Data śmierci	13 marca 2010
Zawód, zajęcie	prawnik
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
	Odznaczenia

Andrzej Marcinkowski (ur. 28 lutego 1929 w Poznaniu, zm. 13 marca 2010) – polski prawnik i urzędnik państwowy, adwokat, wiceminister sprawiedliwości (1991–1994) i minister w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (1995).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był harcerzem Szarych Szeregów, a także powstańcem warszawskim. Ukończył studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Praktykował w zawodzie adwokata. Był też urzędnikiem resortu sprawiedliwości (od 1991 do 1994 pełnił funkcję podsekretarza stanu). W rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego od listopada do grudnia 1991 faktycznie przejął kierownictwo resortem (po objęciu przez dotychczasowego ministra Wiesława Chrzanowskiego funkcji marszałka Sejmu). Od maja do grudnia 1995 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP Lecha Wałęsy^[1].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Komandorskim (1995^[2]) oraz Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą (1998^[3]) Orderu Odrodzenia Polski. Został także wyróżniony odznaką „Adwokatura Zasłużonym”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Kancelaria Prezydenta Lecha Wałęsy. ilw.org.pl. [dostęp 2013-08-24].
↑ M.P. z 1996 r. nr 15, poz. 197
↑ M.P. z 1998 r. nr 34, poz. 488

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Marian B. Michalik, Kronika 1991, Wydawnictwo „Kronika”, Warszawa 1992.
Andrzej Marcinkowski: Nekrologi. nekrologi.net, 17 marca 2010. [dostęp 2013-08-24].

[1] Kancelaria Prezydenta Lecha Wałęsy. ilw.org.pl. [dostęp 2013-08-24].

[2] M.P. z 1996 r. nr 15, poz. 197

[3] M.P. z 1998 r. nr 34, poz. 488

[1]

[2]

[3]