Andrzej Sopoćko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Sopoćko
Ilustracja
Andrzej Sopoćko (2019)
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1948
Łódź

Prezes Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów
Okres

od 1995
do 1997

Poprzednik

Anna Fornalczyk

Następca

Tadeusz Aziewicz

Andrzej Sopoćko (ur. 2 stycznia 1948 w Łodzi) – polski ekonomista i nauczyciel akademicki, profesor nauk ekonomicznych, specjalista w zakresie bankowości i finansów[1], w latach 1995–1997 prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, w 2003 wiceminister finansów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1966)[2]. W 1971 ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie, uzyskał następnie stopień doktora, habilitował się w 1979[3]. Tytuł profesora nauk ekonomicznych otrzymał w 1994[1].

W latach 1973–1977 był docentem w Instytucie Handlu Wewnętrznego i Usług. Od 1978 zatrudniony na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Na UW doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego w Katedrze Systemów Finansowych Gospodarki[1]. Był również pracownikiem naukowym Instytutu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk (na stanowisku profesora nadzwyczajnego) oraz Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego[1].

W latach 80. wchodził w skład rady krajowej PRON[4]. W latach 1995–1997 był prezesem Urzędu Antymonopolowego, przekształconego w trakcie jego urzędowania w Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów[3]. Od 1998 był doradcą prezesa zarządu Powszechnego Banku Kredytowego[5]. W 2003 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów, następnie do 2005 zajmował stanowisko wiceprezesa Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie[3].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Kierunki przemian konsumpcji w Niemieckiej Republice Demokratycznej w latach 1960–1973, IHWiU, Warszawa 1976.
  • Ekonomiczne mierniki działalności przedsiębiorstw przemysłowych i handlowych, IHWiU, Warszawa 1977.
  • Sterowanie modernizacją dóbr konsumpcyjnych w gospodarce socjalistycznej, IHWiU, Warszawa 1978.
  • Regulatory rynku artykułów konsumpcyjnych, Państwowe Wydawnictwa Ekonomiczne, Warszawa 1979.
  • Zjawiska monopolistyczne w gospodarce polskiej, Wydział Pracy Posłów i Radnych Wydział Inicjatyw Społecznych i Ekonomicznych Stowarzyszenia PAX, Warszawa 1985.
  • Giełda Papierów Wartościowych, Państwowe Wydawnictwa Ekonomiczne, Warszawa 1991.
  • Polityka pieniężna w procesie transformacji w krajach posocjalistycznych. Polityka bez alternatywy?, Friedrich-Ebert-Stiftung, Warszawa 1993.
  • Pochodne: droga do fortuny, Mediabank, Warszawa 1999.
  • Rynkowe instrumenty finansowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.
  • Polska w strefie euro? Nowe perspektywy wzrostu, Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2008.
  • Mit pieniądza. Świat realny wobec iluzji polityki pieniężnej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015.
  • Zaskakujący kapitalizm. Miraże ekonomii XXI wieku, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2019.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Prof. dr hab. Andrzej Sopoćko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-10-03].[martwy link]
  2. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1966. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2023-07-05].
  3. a b c d Prof. dr hab. Andrzej Sopoćko. inepan.waw.pl. [dostęp 2016-10-03].
  4. „Trybuna Robotnicza” nr 109 (12 961) z 10 maja 1983, s. 6.
  5. Kto po Belce? Może prof. Andrzej Sopoćko. wyborcza.pl, 4 lipca 2002. [dostęp 2016-10-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]