Aneta Popiel-Machnicka

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aneta Popiel-Machnicka
Data urodzenia

1974

Zawód

reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Lata aktywności

od 1995

Aneta Popiel-Machnicka (ur. 1974) – polska reżyserka, scenarzystka i producent filmowy[1], założycielka i dyrektor Muzeum Domków Lalek, Gier i Zabawek[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1994 otrzymała dyplom ukończenia Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie. W 1999 została absolwentką kierunku Animacji na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (PWSFTviT).

Reżyserka, scenarzystka i producentka filmowa. Debiutowała w 2003 r. filmem Czasem śnię, że latam (dystrybucja kinowa SOLOPAN, premiera 16 października 2013 r.), który otrzymał m.in. nagrodę za reżyserię Gold Panda Award w Chinach[3] oraz nagrodę za zdjęcia Blackmagic Design Cinematography Award na Slamdance Film Festival[4]. Zrealizowała 11 filmów niezależnych (fabularnych i animacji), za które otrzymała ponad 40 nagród na festiwalach filmów offowych, w tym dwukrotnie medal Unica pod patronatem UNESCO[5]. Zajmuje się również grafiką, ilustracją, eksperymentuje z różnymi formami multimedialnymi[6].

Od 2006 zajmuje się kolekcjonowaniem i restaurowaniem historycznych domków dla lalek. W 2015[7] zainicjowała powstanie Fundacji Belle Époque, mającej na celu – „propagować wiedzę i świadomość społeczeństwa odnośnie roli zabawek i zabawy w historii cywilizacji, ze szczególnym uwzględnieniem domków dla lalek i miniatur jako dokumentu dawnych czasów, bogatej dziedziny sztuki i rzemiosła, zjawiska kulturalno-społecznego i edukacyjnego”[8]. Pełni funkcję prezesa fundacji oraz dyrektora Muzeum Domków Lalek, Gier i Zabawek[9]. Kolekcja dawnych domków dla lalek, którą utworzyła, prezentowana była na 17 wystawach krajowych[10], a obecnie jest zarządzana przez Fundację Belle Époque i należy do największych w Europie Wschodniej[2].

Filmografia - wybrane produkcje[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie materiału źródłowego[11]:

  • 1999: Dom utkany ze świtu (reżyseria)
  • 2006: Miasto nad rzeką czarnego smoka (reżyseria, scenariusz, produkcja)
  • 2011: Miłość, Europa, Świat Zygmunta Baumana (produkcja wykonawcza)
  • 2013: Czasem śnię, że latam (reżyseria, scenariusz, montaż, produkcja)
  • 2021: Helena Marusarzówna (reżyseria)

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie materiału źródłowego[11]:

  • 2007: Nagroda Specjalna SIGNIS World Catholic Association for Communication za film Miasto nad rzeką czarnego smoka. IFF Magnificat, Białoruś.
  • 2013: Grand Prix w konkursie filmowym Dance my Life and Love w ramach Open Stage International Theatre Dance Festival w Tarnowie za film Czasem śnię, że latam
  • 2014: International Gold Panda Award For Documentary/Best Director w Chengdu (Chiny) za film Czasem śnię, że latam
  • 2022: Nagroda dla najlepszego filmu polskiego za "wyśmienite połączenie różnych form wyrazu: animacji, archiwów i fabuły w historii, która przenosi nas do wczesno-wojennego Podhala" za film Helena Marusarzówna, w cyklu dokumentalnym Portrety Wojenne, Zakopane, Spotkania z Filmem Górskim "Moc Gór Festiwal"
  • 2022: Złoty Mamut - Festiwal Polskich Filmów Sportowych za film Helena Marusarzówna w cyklu dokumentalnym Portrety Wojenne, Zakopane

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Aneta Popiel-Machnicka. filmpolski.pl. [dostęp 2016-06-26]. (pol.).
  2. ↑ a b tradycyjny dom dla lalek [online], belleepoque.pl [dostęp 2021-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-21] (pol.).
  3. ↑ POLISH DOCS: „CZASEM ŚNIĘ, ŻE LATAM” Z NAGRODĄ GOLD PANDA AWARD - promocja polskich filmów dokumentalnych za granicą [online], Polish Docs [dostęp 2021-01-03] (pol.).
  4. ↑ "Czasem śnię, że latam" nagrodzony na Slamdance Film Festival [online], Culture.pl [dostęp 2021-01-03] (pol.).
  5. ↑ POLISH DOCS: Aneta Popiel-Machnicka - promocja polskich filmów dokumentalnych za granicą [online], Polish Docs [dostęp 2021-01-03] (pol.).
  6. ↑ PIGMENT PRODUCTION [online], www.pigment.pl [dostęp 2021-01-03].
  7. ↑ Statut Fundacji. muzeumdomkow.pl. [dostęp 2022-01-17]. (pol.).
  8. ↑ kolekcjonerski dom dla lalek [online], www.belleepoque.pl [dostęp 2021-01-03].
  9. ↑ Jak to się zaczęło?. belleepoque.pl. [dostęp 2016-06-27]. (pol.).
  10. ↑ Redakcja, Historia świata zatrzymana... w domkach dla lalek. "Nie każdy wie, czym zajmował się sklep bławatny" [online], Warszawa Nasze Miasto, 9 czerwca 2016 [dostęp 2021-01-03] (pol.).
  11. ↑ a b FilmPolski.pl [online], FilmPolski [dostęp 2023-09-15] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aneta_Popiel-Machnicka&oldid=71278917”