Anna Tatarkiewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 19:13, 22 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Anna Jakubiszyn-Tatarkiewicz
Data i miejsce urodzenia

1921
Lwów

Zawód, zajęcie

tłumaczka literatury francuskojęzycznej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Anna Jakubiszyn-Tatarkiewicz[1] (ur. w 1921[2] we Lwowie) – polska tłumaczka literatury francuskojęzycznej[3].

Życiorys

Urodziła się w 1921[3] jako córka Mikołaja[4]. Studiowała na Uniwersytecie Lwowskim[5]. Pracowała jako salowa w szpitalu[5]. Wiosną 1944 została zmobilizowana do szeregów Armii Polskiej formowanej w ZSRR i skierowana do pracy w prasie wojskowej[3][5].

Od 1946 pracowała jako dziennikarka w pismach Polska Zbrojna i Żołnierz Wolności i jednocześnie studiowała romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1951 zwolniona z pracy dziennikarskiej za niedostatek dyspozycyjności. W latach 1951-1962 przebywała w Lublinie, gdzie współpracowała z lubelską Kameą. Od 1952 była członkinią Związku Literatów Polskich (do chwili jego rozwiązania po wprowadzeniu stanu wojennego). W 1961 otrzymała nagrodę miasta Lublina za całokształt działalności literackiej, publicystycznej i społecznej.

Od 1962 mieszka w Warszawie pracując zawodowo jako tłumaczka z języka francuskiego oraz członkini zespołu redakcyjnego Forum[3][5]. Przełożyła około trzydzieści książek – głównie z dziedziny beletrystyki i eseistyki. Zajęła się tłumaczeniem takich autorów jak: Gaston Bachelard[6][7] Barthes[8], Jean de La Bruyere (Charaktery)[9], Le Clézio (Protokół[10]), Dumas (wybór Pamiętników)[11], Ricoeur, Eliade[12], André Malraux (Głowa z obsydianu)[13], (Przemijanie a literatura)[14], Saint-Beuve (wybór pism krytycznych), pani de Sevigne (listy)[2], Madame de Staël (wybór pism krytycznych[1]), Chrétien de Troyes[15] (Parceval z Walii) oraz wybór francuskiej noweli renesansowej.

Publikowała również liczne artykuły w pismach społeczno-kulturalnych, współpracowała z Polityką[16], Tygodnikiem Kulturalnym, Kulturą (warszawską), Tygodnikiem Powszechnym, Filmem, Kinem i czasopismem Więź. Obecnie pisuje felietony do tygodnika Przegląd, które podpisuje imieniem i nazwiskiem oraz określeniem utopistka[17]. Współpracowała z Towarzystwem Przyjaciół Dzieci[18]. Nigdy nie należała do żadnej partii politycznej.

Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 14 marca 2000 została odznaczona Krzyżem Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy redakcyjnej w tygodniku „Forum”[4].

Wybrane publikacje autorskie

Przypisy

  1. ↑ a b Wybór pism krytycznych. Przełożyła i opracowała Anna Jakubiszyn-Tatarkiewicz. [With a portrait.]. OCLC. [dostęp 2016-09-28].
  2. ↑ a b Anna Tatarkiewicz. nukat. [dostęp 2016-09-28].
  3. ↑ a b c d Chamofobia w kraju chamów – rozmowa z Anną Tatarkiewicz. Tygodnik Przegląd. [dostęp 2016-09-28].
  4. ↑ a b M.P. z 2000 r. nr 14, poz. 301.
  5. ↑ a b c d Prawda, tylko prawda, cała prawda. Więź. [dostęp 2016-09-28].
  6. ↑ Wyobraźnia poetycka : wybór pism Gaston Bachelard. Lubimy czytać.pl. [dostęp 2016-09-28].
  7. ↑ Wyobraźnia poetycka: wybór pism / Gaston Bachelard ; wyboru dokonał Henryk Chudak; przeł. Henryk Chudak, Anna Tatarkiewicz ; przedm. Jana Błońskiego. Prosto do informacji. [dostęp 2016-09-28].
  8. ↑ Charaktery czyli Obyczaje naszych czasów / Jean de La Bruyère ; poprzedzone szkicami: Roland Barthes La Bruyère: od mitu do literatury, Charles-Augustin Sainte-Beuve "Charaktery" La Bruyère'a; przeł. Anna Tatarkiewicz. Anna Tatarkiewicz. [dostęp 2016-09-28].
  9. ↑ Anna Tatarkiewicz. ciniba.edu.pl. [dostęp 2016-09-28].
  10. ↑ Tatarkiewicz: wspominam debiut Le Clézio jako błyskotliwy. wp.pl. [dostęp 2016-09-28].
  11. ↑ Pamiętniki / Aleksander Dumas (ojciec) ; wybór i tł. Anny Tatarkiewicz. nukat.edu.pl. [dostęp 2016-09-28].
  12. ↑ Sacrum, mit, historia : wybór esejów / Mircea Eliade ; wyboru dokonał i wstępem opatrzył Marcin Czerwiński; przeł. [z fr. Anna Tatarkiewicz]. rajska.info. [dostęp 2016-09-28].
  13. ↑ Głowa z obsydianu. WOJEWÓDZKA BIBLIOTEKA PUBLICZNA W KRAKOWIE. [dostęp 2016-09-28].
  14. ↑ Przemijanie a literatura. WBP w Krakowie. [dostęp 2016-09-28].
  15. ↑ O królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu czyli opowieść o Graalu / Chrétien de Troyes; przeł. Anna Tatarkiewicz. Katalog. [dostęp 2016-09-28].
  16. ↑ Anna Tatarkiewicz. Polityka.pl. [dostęp 2016-09-28].
  17. ↑ Anna Tatarkiewicz (utopistka). Przegląd. [dostęp 2016-09-28].
  18. ↑ 50 lat Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Warszawie. Przyjaciel Dziecka. [dostęp 2016-09-28].
  19. ↑ W labiryncie : szkice literackie / Anna Tatarkiewicz. W labiryncie. [dostęp 2016-09-28].
  20. ↑ Tatarkiewicz Anna: Gra w inteligencję / Anna Tatarkiewicz. Tatarkiewicz Anna. [dostęp 2016-09-28].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anna_Tatarkiewicz&oldid=52178697”