Annobór

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Annobór
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

lubartowski

Gmina

Lubartów

Liczba ludności (2021)

285[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

21-100[4]

Tablice rejestracyjne

LLB

SIMC

0384555[5]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Lubartów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Lubartów, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Annobór”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Annobór”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Annobór”
Położenie na mapie powiatu lubartowskiego
Mapa konturowa powiatu lubartowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Annobór”
Ziemia51°25′44″N 22°35′22″E/51,428889 22,589444[1]

Annobór – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim, w gminie Lubartów[5][6]. Przez Annobór przepływa struga Parysówka.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.

W skład sołectwa Annobór wchodzi także Annobór-Kolonia[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 313 mieszkańców[8].

Annobór powstał prawdopodobnie w 4 ćwiartce XVIII wieku z inicjatywy Sanguszków, właścicieli Lubartowa i dóbr lubartowskich, jako folwark. Nazwa Annobór nadana prawdopodobnie dla upamiętnienia Anny Centerówny, żony marszałka wielkiego litewskiego księcia Józefa Paulina Antoniego Sanguszki, zmarłego w 1791 roku. Pobudowanie folwarku Annobór w granicach miasta jak i inne poczynania właścicieli dóbr lubartowskich skłoniły mieszczan Lubartowa do wystąpienia na drogę sporu prawnego. W dniu 25 maja 1802 roku mieszczanie złożyli w Carsko-Królewskiej Prokuratorii pozew przeciwko dziedzicowi Lubartowa. Informacja o tym fakcie stanowi pierwszą wzmiankę o wsi Annobór[9]. Do 1823 roku dobra lubartowskie a wraz z nimi Annobór należały do Sanguszków. Wskutek podziału w 1823 roku pomiędzy rodzeństwem księciem Karolem Sanguszką a hrabiną Klementyną Małachowską z Sanguszków dobra lubartowskie otrzymała ta ostatnia. Następnie sprzedała je w 1839 roku hrabiemu Henrykowi Łubieńskiemu. W 1844 roku dobra lubartowskie a wraz z nimi Annobór przejęte zostały przez Bank Polski a następnie skarb państwa. W 1859 roku nabył hrabia Mycielski. Około 1860 roku folwark i wieś Annobór wyłączone zostały z dóbr lubartowskich i stały się częścią dóbr Łuck. W 1861 roku został sprzedany folwark Annobór, który w 1862 roku przeszedł w ręce drobnych -chłopów-kolonistów[10][11]. Wraz z pobudowaniem wsi gospodarskiej wybudowano naturalnie karczmę – miejsce życia XIX wiecznej wsi.Pobudowano ją na południowym skraju starej wsi chłopskiej, przy pastwisku Białe Błoto, gdzie rozchodzą się drogi do Majdanu i lasu Lipnik. Karczma ta jest naniesiona na obrysie pomiarowym „Dóbr prywatnych Łucka i Annobór” z 1872 roku. Na początku XX wieku miejscowość opisana została jako wieś położona w Guberni Lubelskiej, powiecie lubartowskim, gminie Łuck, parafia Lubartów[12]. Folwark uległ spaleniu w 1915 roku w wyniku walk przebiegającego tamtędy frontu. O zaciętości tych walk świadczy cmentarz wojskowy z zachowanymi grobami, położony na skraju lasu na gruntach sąsiedniej wsi Nowodwór. Na dzień 20 września 1921 r. w Annoborze znajdowały się 32 budynki mieszkalne, mieszkało 234 osób (w tym 119 mężczyzn oraz 115 kobiet). Wszyscy mieszkańcy byli wyznania rzymskokatolickiego oraz narodowości polskiej[13]. Około 1928 roku Annobór miał powierzchnię 333 morgów (w tym 235 morgów ziemi ornej, 20 morgów łąk, 33 morgów pastwisk, 40 morgów lasów, 5 morgów nieużytków). Znajdował się 2 km od stacji kolejowej, 3 km od urzędu poczty i telegrafu, 3 km od miasta powiatowego, 4 km od urzędu gminnego oraz 3 km od kościoła parafialnego[14]. W trakcie II wojny światowej Annobór został włączony do Generalnego Gubernatorstwa, dystryktu lubelskiego. O zakopaniu archiwum 27 Wołyńskiej Piechoty Armii Krajowej, w stodole w Annoborze wspomina Władysław Filar w rozmowie z Adamem Sikorskim z programu Było...nie minęło wyemitowanym 27 października 2014 roku[15].

Do 1982 roku Annobór należał do parafii pw. św. Anny w Lubartowie. Potem z parafii tej wydzielono parafię Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Lubartowie (parafia należy do Archidiecezji Lubelskiej, dekanatu lubartowskiego), gdzie od tej pory przynależy Annobór[16][17].

W latach 2013-2014 została przebudowana przechodząca przez miejscowość droga powiatowa nr 1550L na odcinku Lubartów – Annobór – Nowy Staw. Inwestycje pochłonęły ponad milion złotych[18].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 721
  2. ↑ Wieś Annobór w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-03].
  4. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 6 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ Strona gminy Lubartów, sołectwa
  8. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. ↑ Historia Annoboru.
  10. ↑ Sulimierski Filip, Chlebowski Bronisław, Walewski Władysław: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich T. 1, Warszawa 1880, s. 39.
  11. ↑ Opracowanie Sakławski Władysław, Uhorczak Franciszek: Województwo lubelskie w 15-tu tomach Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich Filipa Sulimierskiego, Bronisława Chlebowskiego, Władysława Walewskiego 1880-1904, Lublin 1974.
  12. ↑ Bobiński Antoni, Bazewicz, Józef Michał: Przewodnik po Królestwie Polskim t. 1, Warszawa 1901, s. 16.
  13. ↑ Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej "Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dnia 30 września 1921 roku i innych źródeł urzędowych" t. IV Województwo lubelskie, Warszawa 1924, s. 59
  14. ↑ Śliwina Wanda Jagienka, Tracz Ferdynand: Ziemia lubartowska. Szkic monograficzny, ilustrowany, Lubartów 1928, s. 105-106.
  15. ↑ Było... nie minęło, 27.10.2014. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)].
  16. ↑ Historia Parafii pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Lubartowie – lata 1982-2013; Redakcja: Maria Malessa, Lubartów 2003 – 2013.
  17. ↑ Archidiecezja lubelska. Parafia: Lubartów, pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)].
  18. ↑ Strona powiatu. Inwestycje powiatowe realizowane w latach 2009 – 2014. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Gmina Lubartów
Wsie
Kolonie
Osady leśne
Integralne części wsi

Herb gminy

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Annobór&oldid=72533333”