Anthaxia cupressi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anthaxia cupressi
Bílý, 2005
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

bogatkowate

Podrodzina

Buprestinae

Plemię

Anthaxiini

Rodzaj

kwietniczek

Podrodzaj

Anthaxia s.str.

Gatunek

Anthaxia (Anthaxia) cupressi

Anthaxia cupressigatunek chrząszcza z rodziny bogatkowatych i podrodziny Buprestinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został w 2005 roku przez Svatopluka Bílego[1][2]. W obrębie rodzaju kwietniczek umieszczany jest we wprowadzonej w 1917 roku przez Jana Obenbergera "Anthaxia manca species group"[1][3]palearktycznej grupie spokrewnionych gatunków, do której należą również: A. brodskyi, A. hackeri, A. intermedia, A. magnifica, A. manca, A. senicula, A. simandli, A. ulmi[1][4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o smukłym, nieco wypukłym, matowo połyskującym ciele długości od 5,9 do 7,1 mm i szerokości od 2 do 2,9 mm. Ubarwienie ma zmienne. Seria typowa obejmuje okazy o całym ciele złotozielonym z lekkim mosiężnym połyskiem pośrodku przedplecza i u nasady pokrywy, o ciele zielonomosiężnym ze złotozielonym czołem oraz o ciele w całości jasnomosiężnym. Czułki i stopy we wszystkich przypadkach są czarne z zielonym połyskiem. Przeciętnych wymiarów głowa ma płaskie czoło porośnięte gęstym, białym, półwzniesionym owłosieniem, duże oczy nerkowatego kształtu oraz swą szerokością równe oczom, płaskie ciemię. Sięgające nieco za połowę przedplecza czułki mają gruszkowaty człon nasadowy, niemal trójkątny człon trzeci, tępo trójkątne do trapezowatych człony od czwartego do dziesiątego i rombowaty człon ostatni. Rzeźba głowy obejmuje okrągłe do lekko owalnych komórki z ostrymi ziarenkami pośrodku. 2,2 raza szersze niż dłuższe przedplecze ma przednią krawędź głęboko dwufalistą, krawędzie boczne w przedniej połowie zaokrąglone, pośrodku wcięte i dalej niemal proste, a krawędź tylną nieznacznie dwufalistą. Rzeźba przedplecza obejmuje drobne i gęsto rozmieszczone, wielokątne komórki z ziarenkami pośrodku. Dość duża, płaska, prawie trójkątna tarczka jest mikrorzeźbiona. Pokrywy są stosunkowo wypukłe, dwukrotnie dłuższe niż szerokie, nieco klinowate w zarysie, o wierzchołkach odrębnie zaokrąglonych i niewyraźnie piłkowanych. Ich powierzchnie mają małe nabrzmiałości barkowe od których biegną poprzeczne wciski przypodstawowe, wypłycające się ku tarczce. W rzeźbie pokryw występują nieco poprzeczne, grube i gęsto rozmieszczone ziarenka. Spód ciała jest porośnięty krótkimi, rozproszonymi, przylegającymi, białymi włoskami oraz ma oczkowatą mikrorzeźbę. Genitalia samca charakteryzują się wyraźnie zwężającymi się za środkiem paramerami i edeagusem o tępym wierzchołku płata środkowego[1].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Larwyksylofagami. Przechodzą rozwój w nieoznaczonym przedstawicielu cyprysowatych[1].

Owad endemiczny dla Chin, znany tylko z Syczuanu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Svatopluk Bílý. Two new species in the Anthaxia (Anthaxia) manca (Linnaeus, 1767) species-group from China (Coleoptera: Buprestidae). „Zootaxa”. 965, s. 1–7, 2005. Magnolia Press. 
  2. Chuck L. Bellamy: Anthaxia. [w:] The World of Jewel Beetles. Checklist [on-line]. [dostęp 2019-07-20].
  3. J. Obenberger. Holoarktische Anthaxien. Beitrag zu einer Monographie der Gattung. „Archiv für Naturgrschichte”. 82(A) (4), s. 9–45, 1917. 
  4. Daniele Baiocchi. The Anthaxia (Anthaxia) manca (Linnaeus, 1767) species-group in Iran, with description of a new species and a new synonymy (Coleoptera: Buprestidae). „Zootaxa”. 3613 (5), s. 455–481, 2013. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.3613.5.3. ISSN 1175-5334.