Anthracoceros
| Anthracoceros[1] | |||
| Reichenbach, 1849[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – dzioborożec malajski (A. albirostris convexus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Anthracoceros | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Buceros malabaricus J.F. Gmelin, 1788 (= Buceros coronatus Boddaert, 1783) | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Anthracoceros – rodzaj ptaków z rodziny dzioborożców (Bucerotidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 50–65 cm; masa ciała samic 567–879 g, samców 580–1050 g[7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Pelecyrhynchus: gr. πελεκυς pelekus „topór”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[8]. Nomen nudum.
- Anthracoceros: gr. νθραξ anthrax, ανθρακος anthrakos „węgiel kamienny”; κερας keras, κερως kerōs „róg”. Chociaż gatunkiem typowym tego rodzaju jest dzioborożec orientalny, to rycina xlix z książki Avium systema naturale Reichenbacha wyraźnie wskazuje czarne znaczenia występujące u dzioborożca malajskiego (A. albirostris convexus)[8].
- Hydrocissa: gr. ὑδρο- hudro- „wodny”, od ὑδωρ hudōr, ὑδατος hudatos „woda”; κισσα kissa „sroka”[8]. Gatunek typowy: Buceros monoceros Shaw, 1812 = Buceros coronatus Boddaert, 1783.
- Limonophalus: gr. λειμων leimōn, λειμωνος leimōnos „łąka”; φαλος phalos „róg”[8]. Gatunek typowy: Buceros montani Oustalet, 1880.
- Gymnolaemus: gr. γυμνος gumnos „goły, nagi”; λαιμος laimos „gardło”[8]. Gatunek typowy: Anthracoceros marchei Oustalet, 1885.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:
- Anthracoceros malayanus (Raffles, 1822) – dzioborożec białodzioby
- Anthracoceros montani (Oustalet, 1880) – dzioborożec czarny
- Anthracoceros coronatus (Boddaert, 1783) – dzioborożec orientalny
- Anthracoceros albirostris (Shaw, 1808) – dzioborożec białobrzuchy
- Anthracoceros marchei Oustalet, 1885 – dzioborożec palawański
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Anthracoceros, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. XLIX. (niem.).
- ↑ J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. T. 2. London: Richard Taylor, 1828, s. 89. (ang.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte: Conspectus generum avium. Cz. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 90. (łac.).
- ↑ D.G. Elliot: A monograph of the Bucerotidae, or family of the hornbills. Cz. 10. London: Published for the subscribers by the author [printed by Taylor and Francis], 1882, s. ryc. 25 i tekst. (ang.).
- ↑ W.R. Ogilvie-Grant: Catalogue of the Birds in the British Museum. Cz. 17. London: Printed by order of the Trustees, 1892, s. 348, 370. (ang.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hornbills (Bucerotidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.bucero1.01. [dostęp 2020-06-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Bucerotidae Rafinesque, 1815 - dzioborożce - Hornbills (wersja: 2015-10-31). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-03].
