Antoni Bekierski
Jastrzębiec | |
Data śmierci |
po 1726 |
---|---|
Małżeństwo |
Marianna z Wojnarowskich |
Dzieci |
Mikołaj, Adam, Aleksander,Franciszek, Teresa i Barbara |
Wojny i bitwy |
Antoni Bekierski herbu Jastrzębiec – rotmistrz chorągwi pancernej, oboźny polny koronny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Turek z pochodzenia. Do Rzeczypospolitej trafił w dziecięcym wieku, jako braniec w czasie wojny polsko-tureckiej (1672–1676). Został ochrzczony i wychowany przez rodzinę Kosiorków Bekierskich z ziemi łukowskiej.
W 1683 rozpoczął służbę w armii koronnej jako towarzysz jazdy. W latach 1691–1706 był porucznikiem chorągwi lekkiej jazdy Adama Sieniawskiego. Był uczestnikiem walk z wojskami tureckimi i tatarskimi. Walczył także ze Szwedami w czasie wojny północnej. W 1706 został rotmistrzem komputowej chorągwi jazdy pancernej, na czele tej formacji pozostawał do 1726. Cieszył się dużym zaufaniem hetmana Sieniawskiego, którego był bliskim współpracownikiem i regimentarzem. Dowodził wówczas zgrupowaniem jazdy koronnej stacjonującym nad Dniestrem i ochraniającym rubieże Rzeczypospolitej, przed Tatarami i Kozakami. Kierował także siatką szpiegowską w Mołdawii. Od 1726 był oboźnym polnym koronnym. W roku tym na sejmie warszawskim został nobilitowany jako zasłużony dla Rzeczypospolitej żołnierz, który ex gente Otthomanica wzięty infans, w Państwach naszych assumpto orthodoxae fidei catholicae baptismo, przeciwko nieprzyjacielowi wiary św. heroicznie stając, Rzplitej wiernie służył[1]. Został adoptowany do herbu Jastrzębiec przez generała-majora Dominika Kosiorka Bekierskiego, w którego rodzinie Antoni wychował się.
Rodzina i majątek[edytuj | edytuj kod]
Żonaty z Marianną z Wojnarowskich. Posiadał dziedziczny majątek ziemski Stratyń na Podolu. W 1725 kupił z żoną wieś Miastków na Mazowszu. Bekierski zmarł po 1726 pozostawił czterech synów:
- Mikołaja,
- Adama,
- Aleksandra – porucznika jazdy,
- Franciszka – stolnika dźwinogrodzkiego, posła na sejm (1764),
oraz dwie córki:
- Teresę Grabiankową i Pudłowską,
- Barbarę Dulską.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Konopczyński, Dominik Ignacy Bekierski [w:] Polski Słownik Biograficzny, Nakładem Polskiej Akademii Umiejętności, Warszawa 1935, tom I, s.403
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Wagner, Słownik biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, tom I, Oświęcim 2013, s. 14-15.
- Adam Boniecki, Artur Reiski, Herbarz polski, skład główny Gebethner i Wolff, Warszawa 1899, tom I, s.148-149
- Bekierscy herbu Jastrzębiec
- Członkowie stanu rycerskiego I Rzeczypospolitej
- Nobilitowani przez Augusta II Mocnego
- Oboźni polni koronni
- Rotmistrzowie pancernych
- Uczestnicy III wojny północnej (strona polsko-saska)
- Uczestnicy wojny polsko-tureckiej 1683–1699 (strona polska)
- Wojskowi armii koronnej
- Polacy pochodzenia tureckiego