Apalus necydaleus

Apalus necydaleus
(Pallas, 1782)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	oleicowate
Podrodzina	Nemognathinae
Plemię	Nemognathini
Rodzaj	Apalus
Gatunek	Apalus necydaleus
Synonimy
Meloe necydaleus Pallas, 1782 Apalus rufipennis Gebler, 1829 Apalus spectabilis Frivaldszky, 1835 Hapalus spectabilis (Frivaldszky, 1835) Hapalus inornatus Prochazka, 1892 Hapalus phoebus Prochazka, 1892 Apalus moreanus Pic, 1922

Apalus necydaleus – gatunek chrząszcza z rodziny oleicowatych.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1782 roku przez Petera Simona Pallasa pod nazwą Meloe necydaleus.

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 11 do 13 mm. Głowa i przedplecze są czarne, stosunkowo gęsto punktowane, matowe. Sięgające środka długości ciała czułki również są czarne. Głaszczki mogą być czarne lub pomarańczowe. Na pierwszym członie czułków, głowie, przedpleczu, spodzie ciała i odnóżach występują krótkie, żółtawe włoski. Pokrywy są żółte, pomarańczowe, czerwone lub rudobrązowe; jednobarwne lub z parą poprzecznie owalnych, czarnych plamek przed wierzchołkami. Barwa odnóży bywa różna. Często wierzch przedniej ich pary, golenie oraz pierwsze człony stóp są żółte do czerwonych, a pozostałe człony stóp brązowe, ale spotyka się osobniki o całych odnóżach czerwonożółtych. Całkowicie nakryty pokrywami odwłok ma rudobrązowy tył.

Owad palearktyczny, znany z Węgier, Ukrainy, Rumunii, Macedonii Północnej, Grecji, europejskiej części Rosji, anatolijskiej części Turcji, Kazachstanu, Kirgistanu i Iranu.