Aristolochia fangchi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aristolochia fangchi
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

pieprzowce

Rodzina

kokornakowate

Rodzaj

kokornak

Gatunek

Aristolochia fangchi

Nazwa systematyczna
Aristolochia fangchi Y.C.Wu ex L.D.Chow & S.M.Hwang
Fl. China 5: 264 2003[3]
Synonimy
  • Aristolochia egensis Poepp. ex Duch[3].

Aristolochia fangchi Y.C.Wu ex L.D.Chow & S.M.Hwang – gatunek rośliny z rodziny kokornakowatych (Aristolochiaceae Juss.). Występuje naturalnie w Chinach, w prowincjach Guangdong i Kuejczou oraz w regionie autonomicznym Kuangsi)[4]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Bylina pnąca o trwałych i lekko owłosionych pędach[4].
Liście
Mają podłużny lub podłużnie owalny kształt. Mają 6–16 cm długości oraz 3,5–5 cm szerokości. Są skórzaste. Nasada liścia ma zaokrąglony kształt. Z tępym lub ostrym wierzchołkiem. Są brązowe i owłosione od spodu. Ogonek liściowy jest owłosiony i ma długość 1–4 cm[4].
Kwiaty
Zebrane są po 2–4 w gronach. Mają purpurową barwę z żółtymi plamkami, białe wewnątrz. Mają kształt wygiętej tubki. Dorastają do 40–50 mm długości i 8–10 mm szerokości. Łagiewka ułożona jest poziomo lub skośnie, jajowata u podstawy. Mają po 6 pręcików. Podsadki mają owalny lub okrągły kształt i są sercowate u nasady[4].
Owoce
Torebki mają 5–10 cm długości i 3–5 cm szerokości. Pękają u podstawy[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w zaroślach i gęstych lasach. Występuje na wysokości od 500 do 1000 m n.p.m. Kwitnie od kwietnia do maja, natomiast owoce pojawiają się od lipca do września[4].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina zawiera kwas syryngowy[5]. Ma on działanie antybakteryjne i przeciwutleniające[6].

Roślina zawiera także kwas arystolochowy, związek o dobrze udokumentowanym działaniu nefrotoksycznym i mutagennym, będący przyczyną tzw. „nefropatii ziół chińskich” skutkującej szybko postępującym włóknieniem nerek i rozwojem raka z nabłonka dróg moczowych u osób zażywających preparaty „odchudzające” zawierające Pin Yin (rodzaj roślin w tradycyjnej chińskiej klasyfikacji botanicznej)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
  3. a b Aristolochia fangchi Y.C.Wu ex L.D.Chow & S.M.Hwang. The Plant List. [dostęp 2015-04-04]. (ang.).
  4. a b c d e f Aristolochia fangchi. Plantes & botanique. [dostęp 2015-04-04]. (fr.).
  5. Takeatsu Kimura, Ji-Xian Guo, Chung Ki Sung: International Collation of Traditional and Folk Medicine. Northeast Asia. T. 2. Cz. 2. World Scientific, 1996, s. 23, 26. ISBN 978-981-02-3130-9. [dostęp 2011-07-03]. (ang.).
  6. Chung Ki Sung, Takeatsu Kimura, Paul P.H. But, Ji-Xian Guo: International Collation of Traditional and Folk Medicine. Northeast Asia. T. 3. Cz. 3. World Scientific, 1998, s. 23, 26. ISBN 978-981-02-3639-7. [dostęp 2011-07-03]. (ang.).
  7. Marian Klinger. Nefropatia arystolochowa. „Medycyna Praktyczna”. 3 (265), s. 52–4, marzec 2012.