Artur Harazim

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artur Harazim
Ilustracja
Artur Harazim (2019)
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1968
Kielce

Ambasador RP w Belgii
Okres

od 2012
do 2016

Poprzednik

Sławomir Czarlewski

Następca

Artur Orzechowski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Komandor Orderu Gwiazdy Polarnej (1975–2022, Szwecja) Wielki Krzyż Orderu Leopolda II (Belgia) Kawaler Orderu Narodowego Zasługi (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Artur Mariusz Harazim (ur. 15 sierpnia 1968 w Kielcach[1]) – polski dyplomata w stopniu ambasadora tytularnego, w latach 2012–2016 ambasador RP w Belgii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Czerwionki-Leszczyny[2]. Ukończył prawo na Uniwersytecie Śląskim (1992), studia podyplomowe z zakresu prawa europejskiego w Kolegium Europejskim w Brugii (1993), program dyplomatyczny w Hoover Institution na Uniwersytecie Stanforda (1994) oraz na George Washington University School of Law w Waszyngtonie (1999)[3].

Z Ministerstwem Spraw Zagranicznych związany od 1993. W 1995 został naczelnikiem wydziału w Departamencie Prawno-Traktatowym. Od 1996 do 2001 pracował w Ambasadzie RP w Waszyngtonie. W latach 2002–2003 był szefem zespołu przygotowującego traktat akcesyjny. W latach 2004–2008 pełnił funkcję koordynatora wydziału ds. parlamentarnych i prawnych w Stałym Przedstawicielstwie RP przy UE w Brukseli, brał udział m.in. w przygotowaniu traktatu konstytucyjnego, a następnie traktatu lizbońskiego. W 2008 został zastępcą dyrektora Departamentu Unii Europejskiej, a następnie dyrektorem tamże (do 2009) i dyrektorem Departamentu Polityki Europejskiej (2010–2012). Pełnił również funkcję pełnomocnika ministra spraw zagranicznych do spraw przygotowania przewodnictwa w Radzie UE[3]. 24 stycznia 2012 został mianowany ambasadorem w Belgii[4]. Odwołano go z dniem 31 lipca 2016[5]. Do września 2020 pełnił funkcję dyrektora Akademii Dyplomatycznej MSZ[6][7][8]. W kwietniu 2021 został zastępcą dyrektora Protokołu Dyplomatycznego MSZ[9]. Od stycznia 2024 dyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego MSZ[10].

Został też wykładowcą na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego[11].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Artur Harazim zna język angielski i francuski. Jego żona Joanna również została dyplomatą. Mają trójkę dzieci[3].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Komisja pozytywnie o kandydatach na ambasadorów w Izraelu i Belgii, gazeta.pl, 15 września 2011 [zarchiwizowane 2014-05-01].
  2. ↑ a b Ambasador RP w Belgii nagrodzony Karolinką, czerwionka-leszczyny.pl, 12 marca 2014 [zarchiwizowane 2020-02-15].
  3. ↑ a b c d e f Ambasador Artur Harazim, msz.gov.pl [zarchiwizowane 2016-03-11].
  4. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 stycznia 2012 r. nr 110-7-2012 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 265).
  5. ↑ Postanowienie nr 110.20.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 czerwca 2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 750).
  6. ↑ Best master’s theses awarded in the competition of the Minister of Foreign Affairs, gov.pl, 23 grudnia 2019 [zarchiwizowane 2020-02-15] (ang.).
  7. ↑ Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 1 września 2020 [zarchiwizowane 2020-09-02].
  8. ↑ Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 9 września 2020 [zarchiwizowane 2020-09-09].
  9. ↑ Spotkanie studentów z ambasadorem Arturem Harazimem, us.edu.pl, 23 lutego 2022 [zarchiwizowane 2022-03-03].
  10. ↑ Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 8 stycznia 2024 [zarchiwizowane 2024-01-08].
  11. ↑ Artur Harazim [online], usosweb.us.edu.pl [dostęp 2023-11-23].
  12. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2012 r. poz. 337).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Artur_Harazim&oldid=72441895”