Artur Schnabel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artur Schnabel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1882
Lipnik, Galicja

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1951
Axenstein, Szwajcaria

Instrumenty

fortepian

Artur Schnabel (ur. 17 kwietnia 1882 w Lipniku k. Bielska-Białej, zm. 15 sierpnia 1951 w Axenstein[1][2][3]) – austriacki pianista, pedagog, kompozytor[2]. Uważany za jednego z najwybitniejszych pianistów XX wieku[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Lipniku (Kunzendorf) w Galicji (obecnie dzielnica Bielska-Białej) w rodzinie żydowskiej, jako syn Isidora Schnabla i Ernestine z domu Labin[2]. Jako siedmiolatek rozpoczął naukę gry na fortepianie u Hansa Schmitta[1], kontynuował edukację muzyczną u Teodora Leszetyckiego[5].

W 1905 ożenił się z Teresą Behr z którą miał 2 synów: Karla Ulricha (1909-2001) i Stefana (1912-1999)[1][2]. Po dojściu nazistów do władzy w Niemczech, wyemigrował do Włoch, a potem do USA (w 1944 uzyskał amerykańskie obywatelstwo)[1][2].

Wykonywał utwory Bacha, Mozarta, Beethovena, Schuberta, Schumanna, Brahmsa[5][3]. Autor autobiografii My life and music (1961) oraz książek Reflections on Music (1933) i Music and the Line of Most Resistance (1942)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Biografia w: The Schnabel Music Foundation (ang.)
  2. a b c d e f Artur Schnabel w bazie Notable Names Database (ang.)
  3. a b The Schnabel Music Foundation (ang.)
  4. Artur Schnabel w: peermusicclassical.com (ang.)
  5. a b Schnabel w: Art of Piano (ros.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]