Asaphidion

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Asaphidion
Gozis, 1886
Ilustracja
Asaphidion alaskanum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

Trechinae

Plemię

Bembidiini

Podplemię

Bembiidina

Rodzaj

Asaphidion

Synonimy
  • Tachypus Dejean, 1821
  • Pseudelaphrus Acloque, 1896
  • Asaphidium Jacobson, 1906
  • Basaphidion Netolitzky, 1935
Asaphidion caraboides, gatunek typowy rodzaju Asaphidion
Asaphidion flavipes
Asaphidion yukonense
Asaphidion curtum

Asaphidion – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych, podrodziny Trechinae i plemienia Bembidiini. Chrząszcze te są drobne (do 7,5 mm), metalicznie ubarwione i owłosione. Zamieszkują wilgotne siedliska, głównie holarktyki.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj opisany został w 1821 przez Pierre'a F. M. A. Dejean pod nazwą Tachypus. Jako nazwa już zajęta była jednak błędna i w roku 1886 rodzaj ten został opisany pod obecną nazwą przez Maurice'a Des Gozisa. Gatunkiem typowym ustanowiony został Elaphrus picipes Duftschmid, 1812, czyli obecny Asaphidion caraboides[1]. Dawniej rodzaj ten bywał zaliczany do podrodziny Bembidiinae[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciele rodzaju mają grzbietową część ciała w całości gęsto punktowaną. Pokrywa ją rzadkie, przylegające owłosienie. Oczy bardzo duże i silnie wypukłe, wyłupiaste. Przedplecze sercowate, nie szersze niż głowa mierzona wraz z oczami. Rzędy (striae) pokryw bardzo słabo zaznaczone, a ich wgłębienia i uwypuklenia widoczne dopiero pod odpowiednim oświetleniem. Na chetotaksję pokryw składają się 2 szczeciny grzbietowe, jedna wierzchołkowa i 7 do 8 bocznych[2]. Ubarwienie ciemnometaliczne ze srebrzystymi bądź miedzianymi włoskami. Ciało długości od 3,5 do 7,5 mm[3]. Wierzchołek pokryw zaokrąglony, a końcowy segment głaszczków szczękowych szczątkowy[4].

Spośród innych rodzajów z plemienia Bembidiini wyróżniają się pokrywami i przedpleczem pokrytymi przylegającymi, krótkimi włoskami, brakiem wyraźnie zaznaczonych rzędów na pokrywach[2] oraz nieregularną punktacją pokryw i zewnętrznymi kątami przednich goleni prosto zaokrąglonymi[3].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Owady dorosłe żyją na ziemi i w ściółce, w miejscach wilgotnych[2][3]. Preferują wybrzeża wód i lasy łęgowe[2], gdzie bytują w rzadkiej roślinności[3] i zaroślach[2]. Aktywne są za dnia, a do polowania wykorzystują zmysł wzroku[3].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciele tego rodzaju zamieszkują palearktykę, krainę orientalną (Indie) oraz nearktykę (Alaska)[2]. W Polsce stwierdzono dotąd 4 gatunki z tego rodzaju[5]:

  • Asaphidion austriacum
  • Asaphidion caraboides caraboides
  • Asaphidion pallipes
  • Asaphidion flavipes

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Zalicza się tu 39 opisanych gatunków[1]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Asaphidion w Carabidae of the World. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  2. a b c d e f g Jerzy Pawłowski: Klucze do oznaczania owadów polski część 19 chrząszcze - Coleoptera, zeszyt 3b Biegaczowate - Carabidae: Podrodziny Bembidiinae, Trechinae. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1974, s. 15-16.
  3. a b c d e Jürgen Trautner, Kartin Geigenmüller: Tiger Beetles, Ground Beetles. Ilustrated Key to the Cicindellidae and Carabidae of Europe. Josef Margraf, 1987, s. 58-62, 209.
  4. Carl Hildebrandt Lindroth, Frits Bangsholt: The Carabidae - Coleoptera - Of Fennoscandia and Denmark. 1985, s. 24-26, seria: Fauna Entomologica Scandinavica.
  5. Mieczysław Stachowiak: Przegląd systematyczny biegaczowatych Polski (Coleoptera, Carabidae) — wersja skrócona. 25 stycznia 2008. [dostęp 2013-12-29].