Atol (telewizor)
| Konstruktor |
zespół pod kierownictwem inż. Jerzego Małolepszego |
|---|---|
| Producent | |
| Dane techniczne | |
| Zasilanie |
220 V -10% +5%, czyli od 198 V do 231 V |
| Pobór mocy |
190 W |
| Wysokie napięcie |
16-18 kV |
| Głośniki |
dwa |
GZR „Atol” – polski telewizor lampowy czarno-biały monofoniczny.
Odbiornik zaprojektował zespół, kierowany przez inż. Jerzego Małolepszego[1]. Urządzenie produkowały w latach 1967–1968 Gdańskie Zakłady Radiowe T-18[2][1].
Ma kineskop 19 cali o kącie odchylania 110°. Wymiary obrazu 305 × 365mm. Odbiornik był wytwarzany z zastosowaniem lamp kineskopowych implozyjnych albo lamp kineskopowych bezimplozyjnych jako Atol 2[1].
Dwa głośniki: mniejszy z przodu po prawej stronie u góry oraz większy po prawej stronie w okolicy przełącznika kanałów. Moc znamionowa toru audio 1,5 W przy zniekształceniach 10%[3].
Elementami aktywnymi były w zdecydowanej większości lampy elektronowe (14 sztuk), głównie całoszklane nowalowe o dziewięciu szpilkach: PCC88, 2xPCF82, 2xEF183, EF184, PCL84, PCL86, PY88, ECH84, PCL85, EAA91, EY86 oraz lampa PL500[3]. Spośród elementów półprzewodnikowych zastosowano dwa tranzystory TG37 i pięć diod germanowych (PK220/06, DOG61, 2xDOG62, DK60). Telewizor jest wyposażony w: układ automatycznego utrzymywania kontrastu, układ eliminacji zakłóceń, układ korekcji wyrazistości obrazu[3].
Odbiera sygnał 12 kanałów OIRT w I, II i III zakresie, z możliwością późniejszego wbudowania głowicy na IV i V pasmo (pozostawiono miejsce i wbudowano przełącznik). Wejście antenowe przystosowane do kabla symetrycznego o impedancji 300 omów[3].
Odbiornik jest wyposażony w gniazdo do przyłączeniu kablowego zdalnego sterowania typu 80-301[3][1] o ubogich elementach regulacyjnych, możliwe jest tylko: zdalne wyłączenie odbiornika, regulacja jasności obrazu i siły głosu[1]. Odbiornik należy załączyć co najmniej 5 minut przed rozpoczęciem odbierania sygnału telewizyjnego[1], ze względu na konieczność rozgrzania lamp elektronowych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Instrukcja obsługi telewizora ATOL, Warszawa: Wydawnictwo Katalogów i Cenników, 1966 [dostęp 2022-08-29] (pol.).
- ↑ Katalog starych telewizorów [online], telewizor.eu [dostęp 2022-08-29].
- ↑ a b c d e Aleksy Brodowski, Jerzy Chabłowski, Jerzy Auerbach: Radio i telewizja. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 33, kol. lewa i prawa, seria: Ilustrowana Encyklopedia dla Wszystkich.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksy Brodowski, Jerzy Chabłowski, Jerzy Auerbach: Radio i telewizja. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 33, kol. lewa i prawa, seria: Ilustrowana Encyklopedia dla Wszystkich.
- Instrukcja obsługi telewizora ATOL, Warszawa: Wydawnictwo Katalogów i Cenników, 1966 [dostęp 2022-08-29] (pol.).