Bęblik dwuplamek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bęblik dwuplamek
Malachius bipustulatus
(Linneusz, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

bęblikowate

Rodzaj

Malachius

Gatunek

bęblik dwuplamek

Bęblik dwuplamek (Malachius bipustulatus) – gatunek owada z rodziny bęblikowatych.

Wygląd

Długość 0,6-0,7 cm. Zielony z czerwonymi lub żółtawymi końcami pokryw i tej samej barwy plamami na przedpleczu i przedniej części głowy. W środkowej Europie żyje 16 gatunków podobnych do siebie owadów z rodzaju Malachius (bębliki) o zróżnicowanej liczebności (w Polsce stwierdzono dotychczas 9). Dokładne oznaczenie któregoś z nich jest możliwe po ustaleniu położenia gruczołów zapachowych u samca. W razie zagrożenia bębliki uwypuklają czerwone fałdy skórne, które znajdują się na bokach ich ciała, służące do odstraszenia prześladowcy.

Środowisko

Kwietne łąki, pobocza dróg i tym podobne biotopy.

Występowanie

W całej Europie i większości części strefy umiarkowanej Azji.

Liczebność

Spotykany regularnie i miejscami bardzo pospolity.

Rozród

Przedstawiciele obu płci odszukują się "chemicznie". Samiec wydziela z gruczołów specyficzne dla gatunku związki zapachowe, które rozpoznaje samica.

Pożywienie

Wszystkie bęblikowate są wszystkożerne.