Błękitny Legion

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błękitny Legion
Legión Española de Voluntarios
Spanische-Freiwilligen Legion
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

17 listopada 1943

Rozformowanie

12 kwietnia 1944

Nazwa wyróżniająca

Błękitny

Tradycje
Rodowód

Błękitna Dywizja

Dowódcy
Pierwszy

Antonio Garcia Navarro

Działania zbrojne
front wschodni (II wojna światowa)
Organizacja
Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

Grupa Armii Północ

Błękitny Legion, Hiszpański Legion Ochotniczy (niem. Spanische Legion-Freiwilligen, Blaue Legion, hiszp. Legion Espańola de Voluntarios) – ochotnicza jednostka wojskowa Wehrmachtu złożona z Hiszpanów podczas II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie października/listopada 1943 r. z frontu wschodniego do kraju została wycofana tzw. Błękitna Dywizja. Odbyło się to z inicjatywy gen. Francisco Franco, który w wyniku zmiany sytuacji międzynarodowej, a także pod naciskiem USA został zmuszony do ogłoszenia pełnej neutralności Hiszpanii. W Niemczech pozostało jednak część żołnierzy Dywizji, chcących w dalszym ciągu walczyć z Sowietami. W tej sytuacji władze hiszpańskie porozumiały się z Niemcami o utworzeniu Hiszpańskiego Legionu Ochotniczego, zwanego Błękitnym Legionem. Jego liczebność ustalono na 1,5 tys. żołnierzy, ale faktycznie w jego skład weszło ponad 2,1 tys. ludzi. Na ich czele stanął płk Antonio Garcia Navarro. Organizacja Legionu oparta była na strukturach Hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej, w której bataliony nazywane były banderami. Legion składał się z dwóch bander piechoty pod dowództwem kpt. Antonio Ibarra Montisa i kpt. José María García Mendozy oraz bandery mieszanej (kompanie artylerii, dział przeciwpancernych, saperów i rozpoznawcza) kpt. José Virgili Quintanilly. 20 listopada 1943 r. Legion przybył do Jamburga, gdzie przeszedł dwutygodniowe przeszkolenie wojskowe. Następnie skierowano go do walki z partyzantką, co spotkało się z dużym niezadowoleniem Hiszpanów, chcących walczyć jedynie na froncie. W tej sytuacji zostali oni przeniesieni pod Leningrad z przydziałem do niemieckiej 121 Dywizji Piechoty gen. Hellmutha Prießa. W dniach 24–25 grudnia odparli silne ataki sowieckie. Na początku stycznia 1944 r. Legion wraz z wojskami niemieckimi wycofał się spod miasta, walcząc z Armią Czerwoną i oddziałami partyzanckimi. W połowie lutego tego roku zajął pozycje obronne w rejonie Narwy. W marcu władze hiszpańskie pod naciskiem USA i Wielkiej Brytanii wycofały jednostkę do kraju, gdzie przybyła w połowie kwietnia. Jednakże najbardziej zagorzali antykomuniści znów pozostali w Niemczech, pomimo że nie mieli takiego prawa. Część z nich podjęła pracę w charakterze robotników w fabrykach, inni wstąpili do Wehrmachtu lub Waffen-SS.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • John Scurr, Richard Hook, Germany's Spanish Volunteers 1941-45, 1980
  • Juan José Negreira, Voluntarios baleares en la División Azul y Legión Azul (1941-1944), 1991