B-4 (kanonierka)
 |
Ten artykuł od 2016-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Historia | |
Zamówiony dla  MW Rosji
| |
| Nazwa |
K-17 |
|---|---|
| MW Rosji
| |
| Nazwa |
B-4 |
| Los okrętu |
zatopiony przy wybrzeżu Krymu podczas sztormu |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
255 t |
| Długość |
45,7 m |
| Szerokość |
7,2 m |
| Zanurzenie |
1,2 m |
| Napęd | |
| maszyna parowa 100 KM | |
| Prędkość |
5 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 x 152 mm | |
| Załoga |
18 ludzi |
Kanonierka "B-4" (ros. Канонерская лодка "Б-4") - rosyjski okręt wojenny Floty Czarnomorskiej
Okręt został zbudowany jako barka z własnym napędem parowym. W lutym 1917 r. została ona włączona w skład Flotylli Dunajskiej jako kanonierka o oznaczeniu "K-17". Na pocz. lipca tego roku opancerzono ją i uzbrojono w 1 działo 152 mm. Brała udział w końcowym okresie I wojny światowej. Działała w ujściu Dunaju, ubezpieczając wojska Frontu Rumuńskiego. 9 stycznia 1918 r. przeszła do Floty Czarnomorskiej. 18 stycznia tego roku opanowali ją zrewolucjonizowani marynarze. 28 marca w porcie w Odessie okręt przejęli Niemcy, zaś 24 listopada alianccy interwenci. W kwietniu 1919 r. alianci przekazali go Białym. Zaliczono go do Floty Czarnomorskiej Białych jako kanonierkę "B-4". W sierpniu tego roku wspierała ogniem artyleryjskim atak Symferopolskiego Oficerskiego Pułku Piechoty na Chersoń, który doprowadził do zajęcia miasta. Z okrętu został też wysadzony na brzeg niewielki oddział desantowy. Podczas ewakuacji wojsk adm. Piotra N. Wrangla została zatopiona w nocy z 14 na 15 listopada 1920 r. koło Eupatorii z powodu silnego sztormu.