Bacówka (schronisko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bacówka (inna nazwa: schronisko turystyki kwalifikowanej) – określenie stawianych w latach 70. i 80. XX w. małych górskich schronisk turystycznych, zapewniających około 30 miejsc noclegowych na łóżkach.

Koncepcja[edytuj | edytuj kod]

Koncepcja budowy bacówek została przyjęta w 1974 przez Dyrekcję Zrzeszenia Gospodarki Turystycznej Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Warszawie. Koordynatorem projektu został Edward Moskała, inicjator ich powstania i propagator turystyki kwalifikowanej. Projekt i dokumentacja techniczna pierwszej z bacówek została opracowana przez architekta Stanisława Karpiela z Zakopanego. Większość obiektów została wybudowana według tego projektu. Wyjątkami są Bacówka nad Wierchomlą, która mieści się w spichlerzu przeniesionym ze Złockiego oraz Bacówka pod Bereśnikiem, gdzie jej budynek wzniesiono z wykorzystaniem i przebudową istniejącej tam wcześniej drewnianej chaty.

Bacówki w polskich górach[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze Bacówki nad Wierchomlą
Wnętrze Bacówki na Maciejowej

Wykaz bacówek według roku budowy (chronologicznie):

Jedną z ostatnich Bacówek otwartych przez Edwarda Moskałę była Bacówka pod Bereśnikiem.

Kluby związane z bacówkami[edytuj | edytuj kod]

Na przestrzeni lat pojawiły się inicjatywy skupiające osoby związane z bacówkami. Pierwszym z ich był Klub Baców PTTK, który powstał z inicjatywy Edwarda Moskały 3/4 lipca 1976 w Bacówce na Rycerzowej. Grupę inicjatywną stanowiły osoby związane z budową bacówek. Według regulaminu do zadań klubu należało:

  • podniesieniem kultury uprawiania turystyki kwalifikowanej,
  • dążenie do rozwoju turystyki kwalifikowanej poprzez ułatwianie turystom indywidualnym przebywanie w górach i schroniskach górskich,
  • dążenie do rozbudowy bazy turystycznej w górach poprzez budowę bacówek,
  • czuwanie nad zachowaniem właściwego charakteru i funkcji bacówek oraz innych schronisk górskich,
  • pogłębianie wiedzy o górach wśród członków klubu w tym ułatwianie członkom uprawianie turystyki kwalifikowanej w górach,
  • organizowanie wycieczek, imprez górskich, zebrań dyskusyjnych, prelekcji i odczytów,
  • dbałość o ochronę środowiska naturalnego w powiązaniu z zagospodarowaniem gór schroniskami i szlakami[1].

W 2003 gospodarze bacówek na Rycerzowej, Krawcowym Wierchu, Maciejowej i nad Wierchomlą utworzyli Klub Bacówkarza, którego celem była popularyzacja bacówek poprzez udzielanie zniżek na noclegi dla turystów wielokrotnie je odwiedzających[2]. Obecnie klub już nie funkcjonuje.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Klub Baców PTTK. [dostęp 2018-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-16)].
  2. Bacówka PTTK na Krawcowym Wierchu – Aktualności [online], 15 kwietnia 2004 [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2004-04-15] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Edward Moskała: Schroniska PTTK w Karpatach Polskich. Warszawa-Kraków: PTTK, 1980, s. 116-117.