Barbizon Wiśniowski (czasopismo)
| |
| Adres |
38-124 Wiśniowa 102 |
|---|---|
| Wydawca |
Towarzystwo im. Zygmunta Mycielskiego w Wiśniowej |
| Pierwszy numer |
VI 2007 |
| Redaktor naczelny |
Andrzej Szypuła |
| Stali współpracownicy |
Ewa Teresa Grzebień, Małgorzata Grzebień, Jacek Kawałek, Marcin Kut, Wiesław Plezia, Grzegorz Tomaszewski |
| Format |
A4 |
Barbizon Wiśniowski (czasopismo) – regionalne pismo opisujące kulturowy krajobraz wiśniowskiej i strzyżowskiej, a także całej podkarpackiej ziemi.
Pismo wydawane przez Towarzystwo im. Zygmunta Mycielskiego w Wiśniowej od 2007 roku, pragnie kultywować działalność poprzednich pokoleń, przypominać dzieje regionu i poruszać ważne problemy mieszkańców gminy. Do roku 2017 ukazało się 11 numerów pisma[1]. Tytułowy Barbizon nawiązuje do francuskiej wsi Barbizon w której w latach 30. XIX wieku grupa twórców zwanych barbizończykami utworzyła kolonię artystyczną.
Zygmunt Mycielski zapisał w 1936 roku w rodzinnej księdze domowej:
Mamy już Krakowskie - Ateny, Kaszubską - Szwajcarię, Warszawski - Paryż, a tu jest Wiśniowski Barbizon.
Słowa te wypowiedział na pamiątkę letnich spotkań artystów w wiśniowskim dworze w okresie międzywojennym. A bywali tam: Jan Cybis, Hanna Rudzka-Cybis, Józef Czapski, Tytus Czyżewski, Leon Chwistek, Felicjan Kowarski i jego żona Jadwiga Kowarska, Jacek Malczewski, Józef Mehoffer, Tadeusz Stryjeński, Czesław Rzepiński, Zbigniew Pronaszko, Bernardino Rizzi - założyciel chóru Cecyliańskiego w Krakowie, Tadeusz Szeligowski[2].
W 1997 roku Muzeum Okręgowe w Rzeszowie wydało monografię Wiśniowej autorstwa Teresy Szeteli-Zauchowej pod tym samym tytułem: Barbizon Wiśniowski[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barbizon Wiśniowski. w.bibliotece.pl. [dostęp 2017-09-19].
- Od redakcji. „Barbizon Wiśniowski nr 1/1/2007”, s. 3, 2007.