Barycheloides alluviophilus

Barycheloides alluviophilus
Raven, 1994
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	ptaszniki
Rodzina	Barychelidae
Podrodzina	Barychelinae
Rodzaj	Barycheloides
Gatunek	Barycheloides alluviophilus

Barycheloides alluviophilus – gatunek pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Występuje endemicznie na Nowej Kaledonii. Zasiedla okresowo zalewane lasy deszczowe na nizinach.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1994 roku przez Roberta Ravena. Jako lokalizację typową wskazano Rivière Bleue w Prowincji Południowej Nowej Kaledonii. Epitet gatunkowy oznacza „lubiący aluwia” i nawiązuje do preferencji siedliskowych gatunku.

Morfologia

Samice osiągają 25 mm, a samce 22 mm długości ciała. Karapaks jest duży, długości od 10 do 12 mm, w zarysie prawie jajowaty, ubarwiony pomarańczowobrązowo, u samic porośnięty tylko włoskami brązowymi, u samców zaś brązowymi i srebrnymi. Jamki karapaksu są krótkie, szerokie i silnie zakrzywione. Szczękoczułki u samca są pomarańczowobrązowe, u samicy ciemnorudobrązowe. Szczecinki na szczękoczułkach są czarne. Bruzda szczękoczułka u samca ma 9 dużych i małych zębów na krawędzi przedniej, od 10 do 15 ziarenek w części środkowo-nasadowej i falisty szereg 9 małych ząbków w części środkowo-odsiebnej. Bruzda szczękoczułka u samicy ma 5 dużych i 3 małe zęby na krawędzi przedniej oraz, od 10 do 15 ziarenek w części środkowo-nasadowej i szereg 10 małych ząbków w części środkowo-odsiebnej. Rastellum wykształcone jest w formie szerokiego, wysokiego, stożkowatego wyrostka uzbrojonego w od 10 do 15 krótkich kolców. Szczęki u samca zaopatrzone są w od 8 do 9, a u samicy w od 3 do 6 tępych kuspuli. Odnóża są pomarańczowobrązowe, pozbawione obrączkowania. Samica ma od 10 do 20 cierni bazyfemoralnych na przednio-bocznych powierzchniach ud dwóch początkowych par odnóży i tylno-bocznych powierzchniach ud dwóch końcowych par odnóży. Na udach i rzepkach dwóch ostatnich par odnóży brak jest cierniowatych kolców. Pazurki u samca mają cztery ząbki w przypadku pary pierwszej i są bezzębne w przypadku pary ostatniej. U samicy pazurki pierwszej pary odnóży mają pięć ząbków. Opistosoma (odwłok) jest z wierzchu brązowa z białym nakrapianiem, które u samca formuje cztery pary, a u samicy trzy pary ukośnych linii. Spód opistosomy jest u samca jasny z kilkoma brązowymi znakami z tyłu, u samicy zaś jasny z brązowymi bokami oraz dwiema poprzecznymi, brązowymi liniami pośrodku. Genitalia samicy mają dwie spermateki, każda o formie szerokiego guzka, z którego nasadowej części grzbietowej powierzchni wyrasta smukły płatek. Nogogłaszczki samca mają cymbium złożone z dwóch różnie zbudowanych płatów i lekko wcięte w części tylno-bocznej, szeroko-gruzkowaty bulbus oraz u nasady delikatnie pobrużdżony, a w części odsiebnej zaopatrzony w kile przechodzące w niemal zamkniętą rynienkę embolus.

Ekologia i występowanie

Pająk ten występuje endemicznie w rezerwacie Parc provincial de la Rivière Bleue na terenie gminy Yaté w Prowincji Południowej Nowej Kaledonii. Zasiedla tam okresowo zalewane lasy deszczowe na nizinie, na wysokości od 150 do 160 m n.p.m.

Ptasznik ten buduje rurkowatą norkę o falistym przebiegu, prawie pionowej orientacji, pozbawioną odgałęzień, osiągającą od 12 do 18 cm głębokości. Wlot norki zamknięty jest grubą zatyczką.

Występuje on sympatrycznie z pokrewnym Barycheloides rufofemoratus.