Baryopsis montivagans

Baryopsis montivagans
(Bernhauer, 1906)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	żarlinki
Plemię	Paederini
Podplemię	Cryptobiina
Rodzaj	Baryopsis
Gatunek	Baryopsis montivagans
Synonimy
Latona montivagans Bernhauer, 1906

Baryopsis montivagans – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków (Paederinae).

Gatunek ten opisany został w 1906 roku przez Maxa Bernhauera jako Latona montivagans na podstawie nieokreślonej liczby syntypów. W 2012 roku Volker Assing dokonał redeskrypcji gatunku, wyznaczenia lektotypu i paralektotypu oraz przeniesienia go do rodzaju Baryopsis.

Chrząszcz o ciele długości od 14 do 15 mm, czarniawobrązowym lub ciemnobrązowym z ciemnorudymi czułkami i głaszczkami szczękowymi oraz brązowymi do ciemnobrązowych odnóżami. Głowę ma 1,03–1,04 raza dłuższą niż szerszą, z wierzchu grubo i rozproszenie makropunktowaną oraz gęsto mikropunktowaną, ledwo widocznie mikrosiateczkowaną, z małymi, słabo wystającymi oczami. Przedplecze jest czarniawe, 1,15 raza dłuższe niż szerokie, o brzegach bocznych prawie równoległych i prostych, o powierzchni gęsto mikropunktowanej i z mikrorzeźbą w postaci płytkiej siateczki o oczkach równej średnicy. Grzbietowe rzędy przedplecza składają się z 8–10 punktów makroskopowych. Bardzo krótkie, niewyraźnie mikropunktowane, płytko i rzadko makropunktowane, wyraźnie mikrorzeźbione pokrywy mają tylne brzegi skośnie ścięte, zaś tylne skrzydła są całkiem zredukowane. Odwłok jest wyraźnie szerszy od reszty ciała, delikatnie i gęsto punktowany, z wypukłą tylną krawędzią ósmego tergitu. U samca ósmy sternit jest płycej niż u B. glabra V-kształtnie wcięty, a aparat kopulacyjny ma edeagus długości około 2,3 mm i paramery niesięgające do wyraźnie haczykowatego i nierozszerzonego szczytu długiego wyrostka brzusznego.

Owad neotropikalny, endemiczny dla Peru, znany wyłącznie z miejsca typowego w okolicy Cerro de Pasco w regionie Pasco, położonego w Andach, na wysokości 4000 m n.p.m..