Basilornis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Basilornis[1]
Bonaparte, 1850[2]
Ilustracja
Przedstawiciele rodzaju – perukarz długoczuby (B. corythaix) i perukarz krótkoczuby (B. celebensis) na ilustracji autorstwa Josepha Wolfa z 1861 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

szpakowate

Podrodzina

gwarki

Rodzaj

Basilornis

Typ nomenklatoryczny

Pastor corythaix Wagler

Gatunki

zobacz opis w tekście

Basilornisrodzaj ptaków z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Celebesie i Molukach[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 25 cm, masa ciała 121–132 g[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Greckie βασιλευς basileus – król; ορνις ornis, ορνιθος ornithos – ptak[5].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Basilornis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Ch.L. Bonaparte: Conspectus generum avium. Cz. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 420. (łac.).
  3. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Nuthatches, Wallcreeper, treecreepers, mockingbirds, starlings, oxpeckers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-21]. (ang.).
  4. A. Craig, Ch. Feare: Family Sturnidae (Starlings). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 14: Bush-shrikes to Old World Sparrows. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 711. ISBN 978-84-96553-50-7. (ang.).
  5. Basilornis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-17] (ang.), [archiwum].
  6. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Mainatinae Lesson, 1831 - gwarki (wersja: 2020-11-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-21].