Biatoropsis brodaczkowy
 Biatoropsis brodaczkowy na brodaczce | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
biatoropsis |
| Gatunek |
biatoropsis brodaczkowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Biatoropsis usnearum Räsänen Ann. bot. Soc. Zool.-Bot. fenn. Vanamo 5(no. 9): 8 (1934) | |
Biatoropsis brodaczkowy (Biatoropsis usnearum Räsänen) – gatunek grzybów z rzędu trzęsakowców (Tremellales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Incertae sedis, Tremellales, Incertae sedis, Tremellomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1934 r. Veli Räsänen na plesze i brzegach owocników kilku gatunków porostów z rodzaju brodaczka (Usnea) w Finlandii. Jest typem nomenklatorycznym rodzaju Biatoropsis[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Owocnik o średnicy 0,2–3 mm, niezwykle zmienny pod względem kształtu, wielkości i koloru, zazwyczaj mniej więcej kulisty i wypukły o zwężonej podstawie, często z płatkowatymi brzegami, czasem spłaszczony lub z wklęsłą częścią środkową, rzadko rozpostarty i obejmujący większe obszary wokół plechy żywiciela,. Powierzchnia gładka, rzadko guzowata, chrzęstna, o barwie bladoróżowawej, czerwonawo-brązowej, ciemnobrązowej lub czarnej[2].
Zarodniki konidialne szkliste, jednokomórkowe, 3–5 × 2–3,5 μm[2]
- Cechy mikroskopowe
Strzępki kontekstu o średnicy 2–3 μm, przeważnie jednolite, o niezbyt grubych ścianach, zwykle bez sept. Liczne ssawki. Ich komórka macierzysta ma średnicę 2,5–5 μm, jest kulista lub czasami wydłużona, włókno haustorialne o grubości 0,5–1 μm i długości do 11 μm. W hymenium liczne probazydia, rozwijające się ze sprzążek bazalnych, których brak w dojrzałych podstawkach. Podstawki 20–44 × 3–6,5 μm, maczugowate do cylindrycznych, z 3 poprzecznymi przegrodami, epibazydia o grubości 2–3 μm, i długości do 85 μm. Bazydiospory 4,5–8 × 4 –7,5 μm, kuliste do elipsoidalnych, z wyraźnym wierzchołkiem[2].
- Gatunki podobne
Bardzo podobny jest Cyphobasidium usneicola, występujący na tych samych gatunkach żywicieli i tworzący podobne owocniki[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje na niektórych wyspach i na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. Najwięcej stanowisk podano w Europie[4]. W 2003 r. jego stanowisko podano także w Polsce na brodaczce kędzierzawej (Usnea subfloridana)[5].
Grzyb naporostowy[5]. Występuje na różnych gatunkach brodaczek (Usnea) i na Protousnea dusenii[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-12-11] (ang.).
- ↑ a b c Biatoropsis usnearum [online], Fungi of Great Britain and Ireland [dostęp 2022-12-11] (ang.).
- ↑ a b Biatoropsis usnearum Räsänen [online], Consortium of the North American Lichen Herbaria [dostęp 2022-12-11] (ang.).
- ↑ Występowanie Biatoropsis usnearum Räsänen na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-12-11] (ang.).
- ↑ a b Wiesław Fałtynowicz, Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, ISBN 83-89648-06-7.