Božo Peričić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Božo Peričić
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1865
Sukošan

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 1947
Split

Zawód, zajęcie

lekarz, lingwista, tłumacz

Božo Peričić (ur. 6 grudnia 1865 w Sukošanie, zm. 19 kwietnia 1947 w Splicie) – chorwacki lekarz, lingwista, tłumacz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był jednym z sześciorga dzieci rolnika Tome, którego brat Josip Peričić był jedną z pierwszych wykształconych osób z Sukošanu, profesorem gimnazjum, wykształconym w Wiedniu filologiem klasycznym i slawistą. On właśnie zajął się bratankiem, kształcąc go w Splicie, Dubrowniku i Zadarze, gdzie Božo z wyróżnieniem („con distinzione”) w 1883 roku ukończył włoskie gimnazjum (szkół chorwackich nie było). W Chorwacji nie było także szkół medycznych, więc w 1894 roku Božo Peričić rozpoczął studia medyczne w Wiedniu.

Razem z Nikolą Laliciem pracował w szpitalu w Szybeniku. Peričić zajmował się m.in. chorobą ze Škrljeva (dającą objawy kiły[1] i echinokokozą[2]), dermatologią. Po stażu w Paryżu u Jeana-Martina Charcota zajmował się także psychiatrią.

W 1937 roku opisał jeden z ostatnich przypadków trądu w Chorwacji poza leprozorium[3] (opisany pacjent, pochodzący z Vidonja, uciekł z leprozorium w Metkoviciu i Zadarze, gdzie został aresztowany, złożył skargę na odizolowanie go w osadzie trędowatych)[4]. Zajmował się też organizacją opieki nad ostatnimi w Chorwacji trędowatymi. Zaproponował własną metodę leczenia postaci skórnej wąglika; zalecał stosowanie zewnętrzne na krosty wody Burowa i doustne jodyny (dopóki nie zniknie opuchlizna), a także chininy w okresie drgawek[5].

Peričić był nominowany do Naczelnej Rady Lekarskiej w Wiedniu.

Był autorem pierwszego chorwackiego tłumaczenia Hamleta[6]. Opublikował słownik medyczny chorwacko-niemiecki.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Pitanje o tzv. Skrljevu. Zadar 1893
  • Die Echinococcenkrankheit in Dalmatien. Zadar, 1905
  • Medicinski rječnik njemačkoga i hrvatskoga jezika. Zadar 1906

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Peričić B. Pitanje o tzv. Skrljevu, Zadar 1893.
  2. ↑ Bozo Pericic Wien klin. Woch., 1931-06-05, s. 735, 1931-06-12, s. 770, cytat za PDF.
  3. ↑ Bozo Pericic „Lijec Vjesn.” 1937;62:264-6.
  4. ↑ Mario Wokaunn, Ivan Jurić, Žarko Vrbica Between Stigma and Dawn of Medicine: The Last Leprosarium in Croatia, „Croat Med J.” 47(5): 759–766. 2006 PDF.
  5. ↑ Bozo Pericic „Lijec Vjesn.” nr 46, 1924.
  6. ↑ O prvom hrvatskom izravnom prijevodu Hamleta (Božo Peričić)/ On the First Croatian Direct Translation of Hamlet (by Božo Peričić), Drugi hrvatski slavistički kongres, zbornik radova II (conference proceedings), ed. Dubravka Sesar and Ivana Vidović Bolt, Zagreb, Hrvatsko filološko društvo i Filozofski fakultet u Zagrebu, 2001, s. 245–250.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • S. Perović, S. Sirovica. [Life and work of Dr. Bozo Pericić (1865-1947), genius of our medicine]. „Lijec Vjesn”. 126 (9–10), s. 264–270, 2005. PMID: 15918326. 
Literatura dodatkowa
  • O prvom hrvatskom izravnom prijevodu Hamleta (Božo Peričić)/On the First Croatian Direct Translation of Hamlet (by Božo Peričić). Drugi hrvatski slavistički kongres, zbornik radova II (conference proceedings), ed. Dubravka Sesar and Ivana Vidović Bolt, Zagreb, Hrvatsko filološko društvo i Filozofski fakultet u Zagrebu, 2001, s. 245–250
  • Dr. Božo Peričić kao kulturni i društveni radnik, Dr. Božo Peričić – Život i djelo, Plantak graf d. o.o., Zadar, 1999, s. 123–130.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Božo_Peričić&oldid=71763497”