Bogdziuki
52°19′23″N 23°52′22″E/52,323056 23,872778.jpg) Kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Bogdziukach w 1936 (obecnie nieistniejący) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2023) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
225123 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 52°19′23″N 23°52′22″E/52,323056 23,872778
| |
Bogdziuki (biał. Багдзюкі, Bahdziuki; ros. Богдюки, Bogdiuki) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie żabineckim, w sielsowiecie Chmielewo.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. wieś i folwark położone w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim, wieś w gminie Żytyń, folwark w gminie Turna.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie brzeskim, do 18 kwietnia 1928 w gminie Życin, następnie w gminie Kamieniec Litewski[2][3]. W 1921 miejscowość liczyła 312 mieszkańców, zamieszkałych w 54 budynkach, w tym 248 Polaków i 64 Białorusinów. 246 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 66 prawosławnego[3].
W 1936 wybudowano tu drewniany, rzymskokatolicki kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej, będący filią parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Peliszczach. Nie dotrwał on do czasów współczesnych[4][5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Хмелевский сельсовет. Żabinecki Rejonowy Komitet Wykonawczy. [dostęp 2023-03-06]. (ros.).
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Drewniana architektura sakralna Polesia dwudziestolecia międzywojennego. Echa Polesia. [dostęp 2023-03-06]. (pol.).
- ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2023-03-06]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogdziuki (1, 2), pow. brzeski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 178.
- Mapa WIG Tewle. [dostęp 2023-03-06]. (pol.).
