Bogusław Schaeffer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 23:58, 15 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Bogusław Schaeffer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1929
Lwów

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzykolog, kompozytor, dramaturg, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Bogusław Schaeffer (Bogusław Schäffer; ur. 6 czerwca 1929 we Lwowie) – polski muzykolog, kompozytor, krytyk muzyczny, dramaturg, grafik i pedagog, autor szeregu monografii i artykułów poświęconych muzyce współczesnej i historii muzyki[1][2].

Życiorys

Studiował muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Był dziennikarzem Polskiego Radia w Krakowie.

Od 1963 r. wykłada kompozycję w Akademii Muzycznej w Krakowie[2]. Pracował jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Jagiellońskim, w austriackim Salzburgu, holenderskim Middelburgu i w angielskim Yorku. Współpracował ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia[3]. Jest autorem wielu sztuk teatralnych.

Jego żoną była Mieczysława Hanuszewska-Schaeffer (1925-2009), autorka wielu książek dotyczących historii muzyki.

Twórczość

1950–1959

  • Sonata na skrzypce solo, 1955
  • Permutacje für 10 Instrumente, 1956
  • Model I für Klavier, 1956
  • Model II für Klavier, 1957
  • Ekstrema für 10 Instrumente, 1957
  • Quattro movimenti, 1957
  • Tertium datur, Traktat für Cembalo und Kammerorchester, 1958
  • Concerto breve für Cello und Orchester, 1959
  • Koncert na kwartet smyczkowy, 1959

1960–1969

  • Topofonica für 40 Instrumente, 1960
  • Azione a due für Klavier und elf Instrumente, 1961
  • Imago musicaefür Violine und neun Begleitinstrumente, 1961
  • Kody für Kammerorchester, 1961
  • TIS MW2, metamusikalisches audiovisuelles Spektakel für Schauspieler, Pantomime, Ballerina und sechs Musiker, 1962-63
  • S'Alto für Saxophon und Kammerorchester, 1963
  • Koncert na fortepian i orkiestrę, 1967
  • Symfonia: muzyka orkiestrowa, 1967

1970–1979

  • Free Form no. 2 (Evocazioni) für Kontrabass, 1972
  • Symfonia w 9 częściach für Orchester und sechs Soloinstrumente, 1973
  • Kwartet smyczkowy nr 4, 1973
  • aSa für Klavicord, 1973
  • tentative music für 1, 5, 9, 15, 19, 59 oder 159 Instrumente, 1973(rev.2004)
  • Uwertura Warszawska (Harmonie i kontrapunkty I) für Orchester, 1975
  • Missa Elettronica für Knaben- oder gemischten Chor und Tonband, 1975
  • Romuald Traugutt (Harmonie i kontrapunkty II) für Orchester, 1976

1980–1989

  • Koncert na organy, skrzypce i orkiestrę (B-A-C-H), 1984
  • missa sinfonica für Sopran, Violine, Sopransaxophon und Orchester, 1986
  • Koncert na flet, harfę i orkiestrę, 1986
  • Koncert na saksofon i orkiestrę, 1986
  • Koncert na skrzypce, gasab-skrzypce, 2 oboje, rozek angielski i orkiestrę, 1986
  • Maly koncert na skrzypce i 3 oboje, 1987
  • Koncert podwójny na 2 skrzypiec i orkiestrę, 1988
  • Koncert na perkusję jazzową, fortepian i orkiestrę, 1988

1990–1999

  • Koncert na fortepian i orkiestrę nr 3, 1988-90
  • Liebesblicke, Oper, 1990
  • Megasonata für Klavier, 1994
  • Leopolis für Violine und Orchester, 1994
  • Orchestral and Electronic Changes für verstärkte Instrumente und Orchester, 1994
  • Koncert na klarnet i orkiestrę, 1995
  • Sinfonia/Concerto, 1996
  • Das Leben einer Stadt für Orchester, drei Soprane und elektronische Medien, 1999

2000–2009

  • Quartett für Saxophon, Klavier, Kontrabass und Perkussion, 2004
  • EsseH für Englischhorn, 2004
  • Fantasie-Impromptu für Klavier, 2004
  • Koncert fortepianowy nr 6, 2005
  • OSCENOI für Stimme, Klavier, Kammerensemble und elektroakustische Medien, 2005
  • Koncert na orkiestrę perkusyjną für 8 Perkussionisten, Klarinette, Klavier, Violine und Kontrabass, 2005
  • Koncert kontrabasowy nr 2 für Kontrabass und Kammerorchester, 2005
  • Kwartet smyczkowy nr 16 (Avec une légèreté fantastique mais précise), 2006

Dramaty

  • Scenariusz dla nie istniejącego lecz możliwego aktora instrumentalnego
  • Scenariusz dla trzech aktorów
  • Kaczo
  • Tutam
  • Kwartet dla czterech aktorów
  • Zorza
  • Anons
  • Audiencja I
  • Audiencja II
  • Audiencja III czyli Raj Eskimosów
  • Audiencja IV
  • Audiencja V
  • Mroki
  • Próby
  • Ostatnia Sztuka[4][5]

Odznaczenia i nagrody

Został uhonorowany m.in. Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (1971, 1972, 1980, 2001), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972), Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich (1977), Nagrodą miasta Krakowa (1977), Nagrodą Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1999), Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006)[6].

Ciekawostki

  • W 1984 roku zrealizowano półgodzinny dokument biograficzny Bogusław Schaeffer - Poza schematem w reżyserii Małgorzaty Potockiej[7].
  • Bogusław Schaeffer jest ulubionym autorem aktora Andrzeja Grabowskiego.
  • Podręcznik inny niż wszystkie: Bogusław Schaeffer „Wstęp do kompozycji”, PWM 1976[8]

Przypisy

  1. ↑ Koncert Inauguracyjny - PSeME
  2. ↑ a b Recenzja książki "Bogusław Schaeffer - dramatopisarz i kompozytor" red. M. Sugiera i J. Zając
  3. ↑ Bolesław Błaszczyk: O niezwykłej taśmie Bogusława Schaeffera. Muzykoteka Szkolna. [dostęp 2016-04-19]. Cytat: W roku 1970 w warszawskim słynnym „czarnym pokoju” budynku radiowego przy ul. Malczewskiego, należącym do Studia Eksperymentalnego, Bogusław Schaeffer stworzył Heraklitianę. To taśma do kompozycji, w której kolejnych wersjach - dziś już kilkunastu - instrumentalna partia solowa należy do coraz innego instrumentu.
  4. ↑ „Ostatnia Sztuka” Bogusława Schaeffera. VU Mag, 2014-02-03. [dostęp 2016-04-19].
  5. ↑ Magdalena Janczura: „Ostatnia sztuka. Zabawa Schaeffera z samym sobą”. krakow.wyborcza.pl, 2014-02-07. [dostęp 2016-04-19].
  6. ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. [dostęp 2016-04-14].
  7. ↑ Małgorzata Potocka: Bogusław Schaeffer - Poza schematem (1984) na portalu Filmweb.
  8. ↑ Bolesław Błaszczyk: Natenczas Błaszczyk (XVIII). [dostęp 2016-04-14].

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bogusław_Schaeffer&oldid=51584091”