Borowiak syberyjski
| Falcipennis falcipennis[1] | |||
| (Hartlaub, 1855) | |||
 Samiec w szacie godowej | |||
.jpg) Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
borowiak syberyjski | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Borowiak syberyjski[5] (Falcipennis falcipennis) – gatunek średniej wielkości ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w obrębie rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje Rosyjski Daleki Wschód. Bliski zagrożenia wyginięciem.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1855 roku niemiecki ornitolog Gustav Hartlaub, nadając mu nazwę Tetrao falcipennis[3]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Hartlaub wskazał południowe brzegi Morza Ochockiego i Pasma Stanowego[3]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Falcipennis, który opisał w 1864 roku amerykański ornitolog Daniel Giraud Elliot[2].
Autorzy Birds of the World oraz IOC uznają ten takson za gatunek monotypowy[6][7].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Borowiak syberyjski występuje na Rosyjskim Dalekim Wschodzie od północnej części obwodu amurskiego na wschód do Morza Ochockiego i na południe do gór Mały Chingan i Sikhote-Alin oraz dolnego biegu Amuru; zamieszkuje również Sachalin[6]. Obserwowany pod koniec lat 70. w północnej części prowincji Heilongjiang (dolina Amuru i Xiao Hinggan Ling), w Chińskiej Republice Ludowej, ale obecne występowanie w tym kraju jest mało prawdopodobne[6].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 38–43 cm; masa ciała samic 650–740 g, samców 580–735 g[6].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje borowiaka syberyjskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, aczkolwiek ptak ten nie jest pospolity w żadnej części jego zasięgu. BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za prawdopodobnie spadkowy ze względu na polowania oraz utratę i degradację siedlisk[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Falcipennis falcipennis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c D.G. Elliot. Remarks upon a Proposed Arrangement of the Family of Grouse, and New Genera Added. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 1864, s. 23, 1864. (ang.).
- ↑ a b c G. Hartlaub. Ueber Tetrao faleipennis, nov. sp. „Journal für Ornithologie”. 3, s. 39, 1855. (niem.).
- ↑ a b BirdLife International 2017, Falcipennis falcipennis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-1 [dostęp 2021-07-22] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tetraonini Leach, 1820 (wersja: 2021-07-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-22].
- ↑ a b c d E. de Juana, G.M. Kirwan & A. Motis: Siberian Grouse (Falcipennis falcipennis), version 1.0. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.sibgro2.01. [dostęp 2021-07-22]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-08-23]. (ang.).
- ↑ Falcipennis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagranie głosu i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).