Boterbabbelaar
Boterbabbelaar lub roomboterbabbelaar – holenderski cukierek maślany. Twardy cukierek do ssania, koloru beżowego, o łagodnym, słodkim, maślanym smaku. Cukierki te są tradycyjnym produktem regionalnym charakterystycznym dla prowincji Zelandii[1][2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Tradycyjne cukierki były wcześniej wyrabiane w chłopskich domach w soboty na własny użytek[1]. W sklepie na rynku w Middelburgu (stolicy prowincji) cukierki są produkowane i sprzedawane od 1892 roku. W dalszym ciągu ich wytwarzanie odbywa się według receptury opracowanej przez J.B. Diescha, założyciela firmy, który był cukiernikiem przybyłym do Holandii ze Szwajcarii[1].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Początkowo cukierek nazywano spekje[1]. Nazwa boterbabbelaar pojawiła się później i związana jest z tradycją, iż cukierek był podawany do drugiej filiżanki herbaty lub kawy podczas rozmowy (pierwszą filiżankę serwowano razem z jednym ciasteczkiem)[1]. Pełna nazwa cukierków w języku niderlandzkim brzmi Zeeuwse roomboterbabbelaars i pochodzi od słów: boter – masło, roomboter – masło śmietankowe i babbelaar – gaduła). Bywa też nazywany cukierkiem maślanym (Zeeuwse botersnoepje).
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
Metodą tradycyjną cukierki są produkowane ręcznie przy użyciu miedzianych kotłów. Podstawowymi składnikami do produkcji są: woda, cukier kryształ i masło. Dodatkowymi składnikami są: glukoza pochodzenia roślinnego i sól. Gotowanie masy na cukierki odbywa się w podciśnieniu. Tradycyjnie wyprodukowane cukierki nie zawierają żadnych syntetycznych środków poprawiających smak lub kolor ani konserwantów[1]. Na rynku, obok cukierków wyprodukowanych ręcznie w tradycyjny sposób, są także obecne cukierki wyprodukowane fabrycznie według współczesnych receptur.
Opakowanie[edytuj | edytuj kod]
Od 1925 roku cukierki zaczęto pakować w ozdobne, metalowe puszki[1] o różnych kształtach, które są obecnie ozdabiane wizerunkami typowymi dla Zelandii, np. starych wiatraków, osób w regionalnych strojach ludowych, morza i plaży[3]. Mogą też być pakowane w plastikowe woreczki z ozdobnym nadrukiem. Spotyka się też cukierki pojedynczo owinięte w ozdobne papierki.
Pamiątka[edytuj | edytuj kod]
Cukierki są sprzedawane głównie jako pamiątka dla turystów odwiedzających prowincję[4]. Są dostępne w sklepach pamiątkarskich, sklepach organizacji turystycznej ANWB i niektórych supermarketach na stoiskach ze słodyczami lub stoiskach z lokalnymi produktami spożywczymi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Boterbabbelaars. [dostęp 2012-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 sierpnia 2011)]. (niderl.).
- ↑ Zeeuwse souvenirs. [dostęp 2012-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 lutego 2012)]. (niderl.).
- ↑ Boterbabbelaars. Historisch Museum Deventer. [dostęp 2012-03-10]. (niderl.).
- ↑ Zeeuwse lekkernijen. [dostęp 2012-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 maja 2010)]. (niderl.).